आकाशमा आकार भेट्टाउँछन्
पानीमा रङ देख्छन्
हावामा उमंग स्पर्श गर्दछन्
रुन्छन्
फकिन्छन्
तरंगित हुन्छन्
पुलकित हुन्छन्
र लड्बडिन्छन्
ज्वार उठेको सागरजस्तै
अदृश्य शक्तिसँग
अँध्यारो रातमा पनि
टिलपिलाएका स–साना तारासँग
रमाउँछन्
बटुलेर प्रेमिल खुसीहरू
पोल्टाभरि
निस्फिक्री निदाउँछन् स्वर्णिम सपनामा
अश्वमेघ यज्ञपछि छाडेका
स्वच्छन्द घोडाजस्तै
चारै दिशा दौडिन्छन्
उड्छन्
र
अकाशिन्छन्
लाग्छ‑ यो मन
मन मात्र होइन
हिलियम खाँदिएको बेलुन हो ।
(तिलोत्तमा, रुपन्देही)
साहित्यपोस्ट पढ्नुभएकोमा धन्यवाद
यसलाई जीवित राख्नकोलागि तपाइँको
आर्थिक सहयोग महत्वपूर्ण हुन्छ ।
यसलाई जीवित राख्नकोलागि तपाइँको
आर्थिक सहयोग महत्वपूर्ण हुन्छ ।
Scan गर्नुहोला