
धेरै धेरै दान दिने दाताहरूलाई उनीहरूको दानको रकम अनुसारको सम्मान मञ्चमा चलिरहेको थियो । मुख्य पुराण वाचक गुरुजीले दाताहरूलाई विशेष आशीर्वाद दिइरहेका थिए ।
सम्मानको बीचबीचको समयमा पुराण पनि चल्थ्यो । जसमा नृत्य, झाँकी, प्यारोडी भजन आदिले भरपुर मनोरञ्जन दिन्थ्यो ।
आफू गरीब भए पनि पारी गाउँबाट पुराण सुन्न भनेर दलमान आफ्नो किशोर उमेरको छोरालाई लिएर आएका थिए ।
भजन र नृत्य हुँदैगर्दा उनको छेउमा बसेका पुराण सुन्न आएका दुई जना भक्त आपसमा गफ गर्दै थिए, “अन्तर्राष्ट्रिय स्तरको गुरुजी ल्याए नि आयोजकले ।”
“हो त सात दिन पुराण भनेको मात्रै एक लाख दिनुपर्ने रे त्यसमा हवाई टिकट ,सङ्गीतकार र झाँकीलाई छुट्टै रे ।”
उनीहरूको कुरा सुनेर र पुराणको दृश्य देखेर दलमानलाई कस्तो कस्तो भयो । उनले पुराणको बीचैमा प्यारोडी भजनमा नाचिरहेको छोरालाई आफू नजिक बोलाए ।
“जाऊ बाबू, यो पैसा दान पात्रमा हालेर बाहिर आऊ,” भन्दै आफूसँग भएको एक सय रुपियाँ खल्तीबाट झिकेर छोरालाई दिई आफू बाहिरिए ।
पुराण नसकी दलमान आफ्नो छोरालाई नीतिको कथा भन्दै बाटो लागे ।
माइकबाट दान दाताहरूको नाम अझै वाचन भइरहेको थियो ।
इलाम



यसलाई जीवित राख्नकोलागि तपाइँको
आर्थिक सहयोग महत्वपूर्ण हुन्छ ।

