५ वर्ष अघि…
नजिकै एउटा हवाई जहाज दुर्घटना भयो । उक्त दुर्घटनामा थुप्रैले ज्यान गुमाए । कपिलले पनि उक्त समाचार पढ्यो ।
त्यो बेला गहिरो प्रेममा रहेको कपिलले बडो भावुक हुँदै कल्पिएर शान्तालाई अँगालेरै भनेको थियो, “शान्ता म तिमीलाई वचन दिन्छु कि यदि तिमी कतै यस्तै कुनै अकल्पनीय विपत्तिमा पर्यौ भने म तिमीलाई विश्वको जुनसुकै कुना काप्चामा भए पनि लिन आइपुग्ने छु तिमीलाई खोजी निकाल्ने छु । तिमी बिलकुलै नअतालिनू । हार नखानू । मलाई विश्वास गरेर पर्खेर बस्नु है, म जसरी पनि आइपुग्नेछु तिमीलाई लिन ।”
शान्ताले गहभरि आँसु पारी ठूलो विश्वासको साथ “हस्” भनेकी थिई। दुवै कल्पिएर धेरै दिनसम्मै भावुक बनेका थिए ।
५ वर्ष पछि…
शान्तालाई त्यस्तो खालको विपत्ति त केही आइपरेन तर आज शान्ता मानसिक डिप्रेसनको सिकार भएकी छन् । उसले धेरै पटक आत्महत्याको प्रयास गरिसकेकी छन् । घरी हाँस्छिन् घरी रुन्छिन् घरी टोलाउँछिन् । शान्ता बेस्सरी बिमार छिन् । अशान्त छिन् । हो यो बेला उसलाई सबैभन्दा बेसी कपिलको जरुरत छ । खोज्दा सहजै भेटिने सहर अथवा भनौं खोज्नै नपर्ने सहर काठमाडौँ मै छिन् शान्ता । फेसबुक, इन्स्टा, वाट्सएप सप्पैमा सहजै भेटिन्छिन् तर उसको प्रेमी कपिल अमेरिकाबाट कार्य व्यस्तताले आउन नसक्ने अरे !
पढालेखा अबुझ उसको प्रेमी भनाउँदो कपिललाई कसले सम्झाइदियोस् कि डिप्रेसनको समस्या कुनै प्लेन खस्नुभन्दा कम विपत्ति हैन भनेर ।
यसलाई जीवित राख्नकोलागि तपाइँको
आर्थिक सहयोग महत्वपूर्ण हुन्छ ।