हामीले पाँच वर्षसम्म
आमाको ममतामयी छत्रछायामा
सुरक्षित र व्यवस्थित भएको
अनुभूति गरिसकेकाछौँ
अब हामीलाई
तैँले दिएको प्रपीडक आसन चाहिँदैन

हामीले पाँच वर्षसम्म
आमाको मुखारविन्दबाट
उत्साहक कहानी र
मार्गदर्शक वाणी सुनिसकेका छौँ
अब हामीलाई
तैँले बोलेको बकम्फुसे भाषण चाहिँदैन

हामीले पाँच वर्षसम्म
आमाको न्यानो वक्षस्थलबाट
आधिकारिक प्रजातन्त्रको
रसिलो स्वाद चाखिसकेकाछौँ
अब हामीलाई
तैँले खिलाएको बिटुलो रासन चाहिँदैन

हामीले पाँच वर्षसम्म
आमाको व्यक्तिगत जीवनीबाट
व्यापकता र समानताको
सकुशल अनुशासन सिकिसकेकाछौँ
अब हामीलाई
तैँले बनाएको सङ्कुचित शासन चाहिँदैन

त्यसैले यो धर्मयुद्धमा
या त म रहन्छु
या त मेरो मातृभूमि रहन्छ
या त तिमी र हामी सबै रहन्छौँ
तर यो कुरा पक्का छ कि
तँ रहन्नस् …. हो …. तँ रहन्नस् ।

बर्मा