यदाकदा मेरा आफन्तहरू भन्ने गर्छन् मेरो अनुहार ठ्याक्कै आमाको जस्तो छ । उनीहरू अझै थप्छन् आमाका अनुहारका छोरा र बाउका...
पूरै पढ्नुहोस् →२७ वैशाख २०८२, शनिबार त्यस दिनको सूर्योदयलाई हामीले रसुवास्थित टिमुरेबाट स्वागत गर्यौँ । बिहान ७ बजे ब्रेकफास्टका लागि जम्मा हुने...
पूरै पढ्नुहोस् →बरालगाउँ अब गाउँ रहेन । शहर भयो तर नाउँ भने ‘गाउँ’ नै रह्यो । केही पुरानो मनस्थिति पनि यथास्थितिमा ग्रामीण...
पूरै पढ्नुहोस् →त्यस दिन खुइलेको शरीरले निदाउन नखोजेको होइन । आँखा बटारिइसकेका थिए । तर, मुटुमा ठुल्ठुला भ्वाङ पार्दै ज्वालामुखीहरू उम्लिरहे ।...
पूरै पढ्नुहोस् →प्रमोद प्याकुरेलको पहिलो उपन्यास ‘खटप्वाल’माथि विमर्श सम्पन्न भएको छ । बिहीबार काठमाडौंस्थित पेज टर्नरको कार्यालयमा विमर्श कार्यक्रम सम्पन्न भएको हो ।
पूरै पढ्नुहोस् →सर्जक प्याकुरेलले आफू निरन्तर आख्यान लेखनमा लागिरहने प्रतिबद्धता व्यक्त गरे । घनेन्द्र ओझाद्वारा लिखित जीवनी–सङ्ग्रह ‘बेग्लै आकाश’ लाई समालोचक महेश...
पूरै पढ्नुहोस् →“ओइ खेँचा ! बाजे खस्यो !” मोबाइल उठाउनासाथै एकै सासमा बोलेर प्रनेशले फोन काटिहाल्यो । प्रनेशको बाजेको अन्तिम अवस्थाका...
पूरै पढ्नुहोस् →हिसाब बच्चा हेरिदिने र घर धन्दा सघाउने भरपर्दो मान्छेको खोजीमा थिई बिनिता । नजिकैको मुसहर...
पूरै पढ्नुहोस् →विगत चौबीस घण्टादेखि उसको पेटमा अन्न परेको थिएन । पानीले पटकपटक पखालिएका आन्द्राहरू नराम्रोसँग बाउँडिएका थिए । फेरि पनि पानीमात्र...
पूरै पढ्नुहोस् → 
                     
                     
                     
                     
                     
                     
                    