
फोटो भाइरल भएपछि सन्दिपसरको मोबाइलमा आफन्त, साथीभाइ, सहकर्मीहरूको फोनको ओइरो लाग्यो । अनाहकमा चोरी र प्रदर्शनकारीको आरोप लागेपछि तनावमा परेका सन्दिपसरलाई फोनको घण्टीले थप टेन्शनमा पार्नु स्वभाविकै थियो ।
दोश्रो दिन । सुपर मार्केट लुटपाटको आरोपमा सन्दिपसरलाई पनि प्रहरीले घरैबाट नियन्त्रणमा लियो । उनले सफाइमा केही कुरा राख्न खोजे पनि उनको कुरा कसैले सुनेनन् ।
हिरासतमा पुगेका उनले अन्यले झैं सफाइको मौका पाए – “न म कुनै वाद विशेषको पछाडि लागेको मान्छे हुँ न म लूटपाटको घटनामा सामेल छु । म त घरमा सम्धी-सम्धीनी आउने भएकोले आवश्यक सामान किन्न मलमा छिरेको थिएँ । सामानको बील तिरेर बाहिर निस्कनै लाग्दा अचानक मानिसहरू मलमा छिरे । आँखा अगाडि जे जे भेटे सबै उठाउँदै भाग्न थाले । मेरो एउटा हातमा झोला र अर्को हातमा कोकको जम्बो बोतल थियो । म पनि आत्तिएको अवस्थामा लुटेराहरूसँगै मलबाट बाहिर निस्किएँ । पत्रकारहरूले बाहिर बसेर फोटो खिचिरहेका रहेछन्, त्यसैमा मेरो पनि फोटो आएको हो सर ।” उनले सबैकुरा एकै श्वासमा भनी सिध्याए ।
सन्दिपसरको कुरा उनीहरूले पत्याएनन् ।
“नचाँहिदो कुरा नगर्नोस् । तपाईंको कुरा हामी कसरी पत्याउने ?” नाइकेले पिटौंला झैं गरी उनीतिर हेरे अनि भने ।
“हजुरहरूले मलको सिसीटिभी फुटेज हेर्दा पनि हुन्छ ।” सन्दिपसरले जवाफमा भने । किन हो उनीहरू फुटेज हेर्न इच्छुक देखिएनन् । त्यतिनै बेला सन्दिपसरको छोरा दौडँदै भित्र छिर्यो र एउटा कागजको टुक्रा बुबचाहिंको हातमा राखिदियो ।
त्यो मलमा सामान किनेको रसिद थियो । उनले त्यो कागज नाइकेको हातमा राखिदिँदै भने, “ल, यो हेर्नोस् । अब त पत्याउनु हुन्छ होला नि ?”
त्यो सानो कागज राम्ररी हेरेपछि नाइकेको मुखाकृति बिग्रियो । बील हेर्ने सबैजना जिल्ल परे । नाइकेले तत्काल सन्दिपसरको हातको हथकडी खोल्न आदेश दिए ।
अहिले भने सन्दिपसरको अनुहार उज्यालियो । उनी बाहिर आए । आरोपित व्यक्ति बाहिर आएको देखेर होला पत्रकारहरू क्यामेरा तेर्साउँदै उनी भएतिर दौडिए । प्रश्नको बौछार भयो । आफूलाई जनमानसमा निर्दोष साबित गर्ने राम्रो मौका यही हो भनी उनले प्रश्नको जवाफमा भने, “पहिला लुटेरा बनाइदिनु भो, अब निर्दोष साबित गरिदिनोस् ।”



यसलाई जीवित राख्नकोलागि तपाइँको
आर्थिक सहयोग महत्वपूर्ण हुन्छ ।

