साताकाे पुस्तककाे रूपमा साहित्यपोस्टलाई  कथाकार भागवत खनालकृत कथासङ्ग्रह “बाबा मेरो पीआर आयो” प्राप्त भएको छ ।

२ सय ७८ पृष्ठमा आबद्ध यस पुस्तकमा ‘बिर्सेको प्रेम र गण्डकीका छालहरू’, ‘मी टू…’, ‘अचेतन’, ‘शुक्रे डिट्ठाको भूत’, ‘स्वीटेको भकुन्डो’, ‘कोरोना बाजे’, ‘मुनि’, ‘उर्वशी भाउजू’लगायत २४ थान कथा सङ्ग्रहित छन् ।

बाबा मेरो पीआर आयो

नयनजार पाण्डे लेख्छन्, “ भागवत खनालका कथाहरूमा घटनाक्रमको नवीनता, चरित्रको विविधता र परिवेशको व्यापकता बडो सन्तुलित एवम् सुललित लयमा भेटिन्छन् । चित्रात्मकता उहाँको कथाको बलियो विशेषता हो । कथा पढ्दै गर्दा लाग्छ, म कुनै क्लासिक सिनेमाका दृश्यहरू हेर्दैछु । तर, यतिले मात्र उहाँका कथाहरू उल्लेखनीय बनेका हैनन् । घटनाक्रममा स्वाभाविक रूपमा उनिएर आउने दार्शनिकताले उहाँका कथालाई एक सिद्धहस्त कथाकारको कुशल शिल्पयुक्त सिर्जना बनाउँछन् । यो नै उहाँको लेखनको सबैभन्दा शक्तिशाली पक्ष हो । उहाँ कथानकको विस्तारमा हतार गर्नुहुन्न । गन्तव्यमा पुर्याउनुअघि नै हठात् कुनै अप्रत्याशित ’ट्विस्ट’ दिएर कथानकलाई टुङ्ग्याउनु पनि हुन्न । शिल्प र प्रस्तुतिमा चामत्कारिक प्रभाव उत्पन्न गर्ने निहुँमा कुनै गिमिक्समा फस्दैनन् उहाँका कथाहरू । त्यसैले उहाँको कथा लेखन मेरा लागि सम्मानयोग्य विषय हो । यो सङ्ग्रहले उहाँको कथा लेखनको बान्कीलाई सशक्त रूपमा पाठक समक्ष प्रस्तुत गरेको छ ।”

अभय श्रेष्ठ लेख्छन्, “साहित्य मूलतः जडताको विघटन, जराको खोजी र अनुद्घाटित सत्यको उद्घाटन हो । भागवत खनालका कथा पढ्दा मलाई यही सन्देश प्रसारित भएझै लाग्छ । शीर्षक कथा ’बा मेरो पीआर आयो’ले हाम्रा परम्परागत सोचाइमाथि धावा बोल्छ । देशको हालत आज यस्तो छ– घरखेत बेचेर, आफैलाई बन्धकी राखेर पनि हरेक परिवार छोराछोरीलाई अमेरिका, क्यानडा, युरोप, जापान, अस्ट्रेलिया पठाउन चाहन्छ । विदेशमा आफ्ना सन्तान हुँदा गर्व गर्छ । कसैगरी उसले त्यहाँको पीआर हाँसिल गरोस् भनेर कुनै देवतालाई नित्य भाकल गरिरहेको हुन्छ ।”

पूर्ण ओली लेख्छन्, “यस कथासङ्ग्रहमा विविध कोणबाट समाजलाई हेरिएको हुँदा प्रकाशित हुने बित्तिकै पाठक बजार तताउने आशा छ । उहाँको सिङ्गै यौवन सरकारी जागिरेको रूपमा व्यतीत भएका केही कथाहरूले जागिरे जीवनका सङ्गति र विसङ्गतिबारे पनि उद्घाटन गर्दछन् । केही कथाले समाजमा रहेका सुसंस्कृतिलाई उजागर गर्दछन् भने कतै समाजका विकृति तथा कुरीतिको विरुद्धमा कुर्लन्छन् । केही कथाहरूले पाल्पा राज्यको इतिहासलाई पनि झल्काउँछन् भने केहीले डायस्पोराको यथार्थ जीवन प्रस्तुत गर्दछन् । सङ्ग्रहको कथा ‘बाबा मेरो पीआर आयो’ डायस्पोरिक कथा हो ।”

पुस्तकलाई विनीता खनलाले प्रकाशनमा ल्याएका हुन् ।