तिम्रो दृष्टिमा
हिमालको हिउँ म
यथार्थमा हिम नदीमा तप्किएको
जल थोपा म
तिम्रो दृष्टिमा
अविरल खोला म
यथार्थमा अगावै स्थिर भएको
जलधिको निलो छाल म
तिम्रो दृष्टिमा अनि
सागरको पानी म
यथार्थमा त्यसअघिनै बाफ बनेको
स्वतन्त्र पवन म।
हे द्रष्टा!
कति हेरीरहन्छौ मलाई..
अगावै निराकार बनेको साकार म।

तिम्रो हिंडाइमा
तेर्सो गोरेटो म
मेरो हिंडाइमा
गोलो पृथ्वी म
तिमिले चुम्नै खोजेको
नीलो आकाश म
सर्वसत्य विश्वास ब्रह्माण्ड म।
हे यात्री!
कति पच्छ्याइरहन्छौ मलाई..
उद्गम र गन्तव्यको
समान परिभाषा म।

तिमीले पानीभित्र खसालेर हेरेको
बाङ्गो कलम म
वास्तव तिम्रो जीवन लेख्न सक्ने
सोझो कलम म
तिमिले छुन चाहेको
सुन्दर क्षितिज म
कट्ठै! दृष्टिभ्रम छर्ने
मिथ्या चित्र म।
हे स्वप्निल चेतना!
कति कुरिरहन्छौ मलाई..
कहिल्यै पछाडी नफर्किने
समय म।

किनकी सत् परावर्तक
ऐना नभई
हर्दम परिवर्तनशील
मान्छे म।