दुर्गालाल श्रेष्ठ

मर्छ भाषा किन त्यसै ए …

जनकवि दुर्गालाल श्रेष्ठ

मर्छ भाषा किन त्यसै ए जातिको यो ज्यान हो
देश जप्दै नित्य फुल्ने फूल हो अम्लान यो

जाति–फूलै फुल्न वञ्चित देश यो शमशान हो
शान्ति पनि आफैं छ बोल्दो यो त केवल भान हो
तर थिचोस् जति उठ्नु उति नै प्रगतिको इतिहास हो
बाँच्नुको आधार पनि ता हो, यही विश्वास हो

ए मगर, तामांग, मैथिल लिम्बु, ए नेवार लौ
ए उपेक्षित जाति सारा, लड्न लौ तयार हौ
हैन एकै जातिको यो देश पेवा हैन है
जाति–भाषा मार्नु हो है रेट्नु घाँटी देशकै !

मूल नेपालभाषामा

सी अथें छाय् स्याय्व तुं भाय्, जातिया खः ज्यान थ्व
देसया हे नां कयाः जा व्हैगु खः न्हैं स्वान थ्व

देस मखु उगु थाय् मसां खः, व्हय् मखं गन जाति–स्वां
शान्ति जूसां सी नवै अन न्यंक देय्या कुं–कुलां
तर क्वत्यःलिसे हे दनीगु प्रगतिया इतिहास खः
म्वाय्गुया आधार नं जा खः थ्व हे विश्वास खः

अय् मगः, तामांग, मैथिल, लिम्बु अय् नेवाःत वा
वा उपेक्षित जाति सकलें थःगु हक थः याय्त वा
मखु यकःति थ्व देस स्वैगुं झीगु झीगु थ्व झीगु खः
स्वैगुं नं भाय् स्याय्त स्वय्गु देसया गःकीगु खः

श्रोतः सः सत्यनारायणया, गीति क्यासेटबाट
(मूल नेपालभाषाबाट कवि स्वयंद्वारा अनुदित)