पाँच वर्ष पहिले
अनायासै भेटिएका थियौँ हामी
एउटा कालो रातमा
त्यो भेटपछि
अनवरत चल्दो छ
हाम्रो सफेदप्रेम !
प्रेमको निशानी भनेर
उनले मलाई
भादगाउँले कालोटोपी दिइन्
मैले उनलाई
कालो पस मिनासल दिएँ
जुन निरन्तर प्रयोगमा आइरह्यो।
यतिबेला
घरि-घरि सवारी चल्छ यो देशमा
सवारीमा वर्जित हुन्छ कालो रङ
न उनी कालो सल ओढ्न पाउँछिन्
न म कालोटोपी लगाउन पाउँछु ।
कतिञ्जेल लुकाउने
हामीले प्रेमको निशानी ?
यो सरकार
कतिञ्जेल बन्छ ?
हाम्रो प्रेमको दुस्मन
चितवन
साहित्यपोस्ट पढ्नुभएकोमा धन्यवाद
यसलाई जीवित राख्नकोलागि तपाइँको
आर्थिक सहयोग महत्वपूर्ण हुन्छ ।
यसलाई जीवित राख्नकोलागि तपाइँको
आर्थिक सहयोग महत्वपूर्ण हुन्छ ।
Scan गर्नुहोला