प्रशस्तै धान फल्थ्यो
मकै भटमास किन्नु पर्दैनथ्यो
बारीको सागपातले
शहर हरियो हुन्थ्यो
मिर्मिरेले उठाउँथ्यो
तारामण्डलले घर भित्र्याउँथ्यो
आनन्दको जीवन चलेको थियो
एक्लो छोराले रहर गर्यो
सबै खेतबारी बेचेर
विदेश जाने भन्यो
आँखैअगाडि मेरो खेतबारी –
ईंटाका टुक्राजस्ता
खण्ड-खण्ड भयो ।
अन्तिम बिदाईका लागि
त्यही प्लटिङका छेउमा उभिएको छु
मेरो खर्पनको आज
दाहसंस्कार गरिने भएको छ
छिमेकी सबैलाई
भोजखान निम्तो दिएको छु
विदेशको सपना मैले पनि
आँखामा सजाएको छु ।

काठमाडौँ