शनिश्चरबार मैले सबै कालो गगल्सहरू निकालेर सफा गरे, अनि यसो गनेको त सत्र वटा पो रहेछ । विभिन्न ब्रान्डका रेवन, गुची, एभियटर, पोलिस आदि । कोही पोलोराइज्ड, कोही फोल्डिङ् चस्मा, नाइट भिजन, चेन्जेबल, पुरै कालो देखिने आदि आदि । यो कालो गगल्स लगाउने अनि गगल्सहरू जम्मा पार्ने मेरो सोख पनि हो । म प्रायः बाहिर हिँड्दा, कालो गगल्स कहिले छुटाउँदिन, र मेरो घाँटीमा सधैँ बाहिर नै झुण्डिरहने चाँदीको सिक्री र त्यसैमा उनिएको बाह्रमुखे रुद्राक्ष कै ठाउँमा प्रायः गगल्स झुण्डाउने गर्छु । अचेल अधिकांश सबैले कालो गगल्स लगाउने गरेको देखेको छु ।

अझ फोटो खिच्ने बेलामा त फोटो खिच्नेलाई अत्त्याएर नै भन्छन्, ए पख्नुस् त, पख्नुस् । अनि महिला छन् भने ब्यागबाट कालो गगल्स निकालेर चट्ट लाउँछन्, अनि पुरुष छन् भने कोट, वा ज्याकेटबाट कालो गगल्स निकालेर लाउँछन् अनि पोज दिन थाल्छन् । अगि सम्म धपधप बलिरहेका ती आँखालाई कालो गगल्सले ढपक्क ढाकेर पुरै पोत्दा खै के पो राम्रो भयो होला ?

यहाँनेर एउटा उदाहरण प्रस्तुत गर्न चाहन्छु । अस्ति मात्र बत्तिस पुतलीको अनुपम पार्टी प्यालेसमा एउटा आफन्तकै कार्यक्रममा निम्तो पाएर गएको थिए, भित्र हलमा राती एक हुल महिलाहरू फोटो खिच्दै थिए, सबै मेरै नातागोता नै थिए । एकजना साली पर्नेले परैबाट मलाई देखिन् अनि बोलाइन्, र भनिन्, भिनाजु हाम्रो फोटो खिचिदिनू न । अनि मलाई उनले मोबाइल थमाइहालिन् । म फोटो खिच्न के आँटेको थिएँ, सबै कराउन थाले, कोही एकछिन भिनाजु, कोही एकछिन अङ्कल, अनि कोही एकछिन मामा भन्न थाले । अनि सबैले टेबलमा राखेको ब्यागबाट कालो गगल्स निकाले, अनि आँखामा लगाउँदै स्टाइल दिन थाले ।

एकजना नातेदार बुहारीले ल्याउन बिर्सिछन् क्यार, अनि मेरो कोटको माथिल्लो गोजीमा हेर्दै भनिन्, अङ्कल हजुरको गग एकपल्ट दिनू न, मैले कोटको माथिलो गोजीमा राखेको गग दिएँ, खुसी हुँदै लगाइन् र भनिन्, “कस्तो राम्रो रहेछ ।”

मैले पनि भनेँ, “यो राती नै लाउने चस्मा हो, पोलोराइज्ड नाइट भिजन ।”

म फोटाहरू खिच्न व्यस्त भएँ उनीहरू पोज दिइरहेका थिए । तर आँखा चैँ पुरै कालो चस्माले ढाकिएका थिए । मलाई भने त्यो राती त्यसरी कालो चस्मा लगाएर सुन्दर आँखा छोपेको पटक्कै मन परेको थिएन । समूहको फोटो सेसन सकियो, अनि दुई वटी सालीले पोज दिँदै भने, भिनाजु हाम्रो एउटा एउटा सिङ्गल खिचिदिनू न । दुवै सालीहरूको दुई दुई वटा सिङ्गल पनि खिचिदिएँ, अनि आएर टेबलमा बसेर यसो वाइन चुस्की लगाउन थालेँ ।

दुवै सालीहरू म बसेको टेबलमा आए, अनि कालो गगल्स ढल्काउँदै एकजना सालीले भनिन्, “कस्तो देखिएको छ त भिनाजु मलाई ?”

अर्की सालीले थपिन्, “तँलाई त झकास देखिएको छ, कस्तो सुहाएको, कति राम्री देखिएकी ।”

फेरि सालीले भनिन्, “तँलाई सोधेको होइन, किन परपरती बोल्छेस्, मैले त हाम्रो ह्याण्डसम भिनाजुलाई पो सोधेको ।”

परेन आपद्, नराम्रो भनौँ आफ्नै सालीहरू, त्यो पनि भिनाजुले नराम्रो त भन्ने कुरै भएन । फेरी ह्याण्डसम भिनाजु भनेकी छन् । राम्रो भनौँ त्यो झलमल्ल बत्ती बलेको रातीको बेला लगाएको कालो गगल्समा के चैँ राम्रो भन्नू ? मैले उनीहरूको ती सुन्दर आँखा नै देखिरहेको थिइन, आँखाभरि अलकत्रोले पोतेजस्तो लागिरहेको थियो । मलाई भित्रैदेखि अटसमटस भइरहेको थियो । साँच्चै भन्नुपर्दा दुवै सालीहरू पटक्कै राम्रो देखिरहेको थिएनन् । मैले न्याउरो सोरमा राम्रो देखिएको छ मात्र भनेँ ।

अनि छेउमै भएको कुर्सी तान्दै भनेँ, “लौ यहाँ बस ।” दुवै सालीहरू बसे ।

अनि भन्न थालेँ, “हेर सालीश्रीहरू, तिमीहरू दुवै जना प्राकृतिक रूपमै अति राम्रा छौ । दुवै गहुँगोरी छौ, जीउडाल पनि राम्रो छ, धना केशले अझ सौन्दर्य थपेको छ, मोतीझैँ चम्किएका अनारदाना दन्तपङ्क्ति छन्, मुस्कानले तिमीहरूले लगाएको गहनाहरू फिका परेका छन् । यति राम्रा ठुला ठुला मृग नयनहरू छन्, तिमीहरू नबोलीकन बसे पनि आँखाहरू बोलिरहेका छन् । त्यस्ता बोलिरहेका आँखालाई कालो चस्माले ढाकिदिँदा, आफै भन त, के तिमीहरू सुन्दर देखिन्छौ ? ती बोल्न आँटेका आँखाहरू फोटोमा देखिदा पो मान्छे सुन्दर देखिन्छन् । प्रकृतिले दिएका ती सुन्दर जोडी आँखा त वरदान नै हुन नि । म पनि कालो गगल्स लाउँछु, तर यो लाउने भनेको पनि एउटा समय हुन्छ, जस्तै बाहिर हिँड्दा घाममा वा धुलो धुवाँबाट आँखालाई बचाउन । यो राती, यो हल भित्र, बिजुली बत्ती झलमल्ल बलेको ठाउँ चैँ पक्कै पनि उपयुक्त ठाउँ होइन होला यो कालो गगल्स लगाउनलाई । तिमीहरू एकपल्ट यो गगल्स खोल त ।”

दुवैले खोले । अनि मैले भनेँ, “ल हेर, अगिका तिमीहरू र अहिलेका तिमीहरूमा आकाश पाताल फरक भयो। अगि तिमीहरूले कालो गगल्स लगाउँदा, मैले तिमीहरूलाई पढ्न सकेको थिइन, तर अहिले म तिमीहरूलाई बुझ्न सक्छु । ती आँखाहरू झलझल बलेका छन्, आंफै बोलिरहेका छन् । तिमी र म नबोले पनि आँखाको हाउभाउले संवाद आदान प्रदान गर्न सकिन्छ । जब तिमी हास्छौ, तिम्रो मुस्कान र आँखाको गहिरो सम्बन्ध हुन्छ, अनि त्यो हेराई र मुस्कानको मिश्रण नै सुन्दरताको प्रतिविम्व सामुन्ने देखिन्छ । त्यसैले ती वरदान स्वरूप पाएका सुन्दर नयनहरूलाई कालो गगल्सले यो रातको समयमा, अनि यो खचाखच भएको हलमा नढाकिदेऊ।”

दुवै सालीहरू एकछिन मेरा कुरा सुनेर टोलाइरहे । दुवैले आफ्नो कालो गगल्स ब्यागमा थन्काए । अनि भन्न थाले, “होइन भिनाजुलाई वाइन लागेको हो की के हो ? पुरै कवि पो हुन थाल्नु भयो ।” दुवै हासे अनि फेरि भन्न थाले, “हो नि भिनाजु, हजुरको कुरा मन पर्यो, वास्तवमा हजुरको कुरामा दम छ । अबदेखि त हामी राती कहिले यो कालो गग लगाउँदैनौ । सयालमा वा दिउँसो,  कोठाभित्र भएका कुनै पनि कार्यक्रममा हामी यो कालो चस्मा लगाउँदैनौ ।”
सालीश्रीहरु पनि मलाई साथ दिँदै वाइन पिउन थाले, अनि यस्तै गफहरू चुस्की लिँदै निरन्तर अगि बढिरह्यो । अब प्रसङ्ग बदलौँ ।

कोही कोही सेलिब्रेटी भनिनेहरू टिभीमा अन्तर्वार्ता दिँदा पनि कालो गगल्स लगाएको देखेको छु । कोही भने रातीको कार्यक्रममा पनि कालो गगल्स लगाएर गमक्क परेर बसेको देखेको छु । वास्तवमा भन्दा यो कालो चस्माले न उहाँको व्यक्तित्व बढाउँछ, न उहाँ राम्रो नै देखिनु हुन्छ । मात्र भ्रम हो, कालो चस्माले तपाईं कुनै पनि हालतमा राम्रो देखिनु चैँ हुन्न है, ल ठोकुवाका साथ मैले भन्दिए, जे पर्ला पर्ला ।

अझ अन्तर्वार्ता दिँदा त आँखाको जुधाइ नै एकर्कामा हुँदैन, अनि कसरी हाउभाउ बुझ्ने ? जब तपाईंको आँखा अर्को व्यक्तिको आँखा सँग जुध्छ तब तपाईंको मन पढ्न सकिन्छ । चस्मा लाउनु नै पर्ने बाध्यता कसैलाई हुनसक्छ, तर जो बाध्यताको समूह भित्र छैनन्, उहाँहरूले नलगाउँदा नै अन्तर्वार्ता लिने र दर्शकगणलाई पनि सजिलो महसुस हुन्छ । नाइट भिजन, पोलोराइज्ड, पारदर्शी चस्मा पनि भरसक नलगाईकन अन्तर्वार्ता दिनु वा कुनै पनि बहसमा भाग लिनु नै उत्तम हुनेछ ।

कसै कसैको आँखाले कविता बोलिरहेको पाउँछु र कति कविता कोरेको पनि छु । सायद अन्य कविहरूलाई पनि यस्तै हुन सक्छ ? आँखा जुधाएर हेर्दा प्रेममा रहेका प्रेमिल जोडीहरू रोमाञ्चित बन्न पुग्छन् । प्रकृतिले दिएको सुन्दरता हेरेर रमाउन सकिन्छ । जब तपाईं आँखा जुधाएर कुरा गर्नुहुन्छ, तपाईंको मनको भाव पढ्न सकिन्छ । तपाईंसँग भएका अन्तर्क्रियाहरू आकर्षक बन्न पुग्छ । एक अर्कालाई राम्रो सँग बुझ्न सकिन्छ ।

मानौँ, तपाईंलाई कुनै महिला वा श्रीमतीले सोध्यो, भन्नुस् त तपाईंलाई मेरो शरीरको अङ्गहरूमा सबैभन्दा राम्रो के लाग्छ ? निश्चय नै तपाईं एकछिन शरीर नियालेर अन्त्यमा अधिकांशले भन्ने आँखा नै हो, चाहे आँखा सानो, ठूलो वा जस्तोसुकै होस । त्यसैले यो मान्छेको मन लोभ्याउने आँखालाई सधैँ चम्किरहन दिनुस् । तपाईंको आँखाको भाव अरूले सजिलै बुझ्न सकुन् । तसर्थ आँखाको सुरक्षा हेतु बिन्ती लाउनु पर्ने ठाउँमा मात्र कालो चस्मा लगाऊ ।

कालो गगल्स वा चस्मा मान्छे किन लाउँछन् त ? वास्तवमा कोठाभित्र, अन्तर्वार्ता दिँदा, वा कुनै पनि अन्तरक्रिया गर्दा कसैले कालो  चस्मा लगाउँछ भने ऊ चाहन्छ  मन भित्रको भाव अरूले सिधै नबुझोस्, वा तपाईं आफ्नो पीडा लुकाउन चाहनुहन्छ, तपाईंको मनोभाव अरूले थाहा नपाओस् भन्ने चाहनुहुन्छ । तपाईं यो पनि चाहनुहुन्छ, तपाईंको रसाएका आँखा, वा झर्न लागेका आँसु अरूले नदेखुन् । वा यसो पनि हुन सक्छ, तपाईंभित्र केही गलत  नियतहरू छन्, जुन तपाईं अरूले थाहा  नपाओस्  भन्ने चाहनुहुन्छ । तपाईंमा भएको त्यो कुदृष्टि अरूले पढ्न नसकुन् भन्ने चाहनुहुन्छ, अनि तपाईं एक्लै त्यसको भरपुर मजा लिन चाहनुहुन्छ । तपाईं आफ्नो आँखाको बनावट, वा रङ्ग लुकाउन चाहनुहुन्छ ।

वास्तवमा तपाईं आफ्नो पहिचान नै लुकाउँदै हुनुहुन्छ । आँखालाई लुकाएर तपाईं रक्षापङ्क्तिमा उभिन चाहनुहुन्छ । जसले आफ्नो सुन्दर आँखा गुमाएका छन्, उनीहरू बाध्यतामा रहेर आँखामा कालो चस्मा लगाउँदछन् । कतिजना त अझ त्यो कालो चस्मालाई त्यागेर नलगाई  प्रस्तुत भएको देखेको छु । उदाहरणार्थ, ग्यालेक्सी टिभीमा यक्ष प्रश्न कार्यक्रमका प्रस्तोता रमेश प्रशाईज्यू । यहाँको बुलन्द आवाज, प्रश्न गराई र बोल्ने क्षमता र अथाह ज्ञानका कारण कसैको पनि दृष्टि वहाँको आँखातिर जाँदैन ।

प्रायः कालो गगल्स लाउनै पर्ने बाध्यता हुन्छ त ? जसले धेरै नै उज्यालो भएको मञ्चमा आफ्नो प्रदर्शन गरिरहेका हुन्छन्, रकस्टारहरू, जसले विभिन्न रङ्गका फ्लास लाइटले बाधा नपुराओस् भन्ने चाहन्छन् । जसको आँखा धेरै उज्यालोमा संवेदनशील हुन्छन्,  उनीहरूले कालो गगल्स लगाउँछन् । धेरै महत्त्वपूर्ण व्यक्तिको सुरक्षामा खटिएकाहरूले कालो गगल्स प्रायः लाउँछन्, जसले गर्दा उनीहरूको आँखाको हेराइ अरूलाई थाहा हुँदैन अनि राम्रो सुरक्षा दिन सकुन् भनेर ।

स्वाभाविक रूपमा तपाईं दिउँसो भन्दा राती कम देख्नुहुन्छ, यस्तोमा यदि गुणस्तर कम भएका कालो गगल्सले तपाईंको आँखा खराब हुनसक्छ, धमिलो देख्नुहुनेछ । अनि तपाईंलाई नियालिरहनेहरूले सिधै नभने पनि मनमनै चैँ पक्कै भन्नेछन्, के कालो चस्मा लगाएको होला यो राती पनि भनेर । त्यसैले राती गगल्स लाउनै पर्ने बाध्यता छ भने, गुणस्तरयुक्त पोलोराइज्ड र नाइट भिजन पहेँलो वा सुन्तला रङ्गको लाउन सक्नुहुन्छ, तर गुणस्तरहीन सस्ता चस्मा नलगाउनुस्, जसले न तपाईं राम्रो नै देखिनुहुन्छ न त तपाईंको व्यक्तित्व मै निखार आउनेछ ।

बजारमा पाउने कमसल किसिमका कालो गगल्सहरूले तपाईंको आँखा पक्कै पनि दिन प्रतिदिन खराब हुँदै जानेछ । तपाईंलाई लाग्न सक्छ यो मेरो निजी कुरा हो, मैले के गर्दा अरू खुसी हुन्छन् भन्ने सँग सरोकार छैन मलाई, त म के गर्दा खुसी हुन्छु त्यही नै गर्ने हो भन्नुहोला ।  यो तपाईंको आफ्नो स्वविचार हो, दुई मत छैन ।

मलाई लाग्छ, “कालो गगल्स वा चस्मा लगाएर प्रकृतिले दिएका ती सुन्दर बोलिरहेका झैँ देखिने जोडी आँखाहरूलाई ढपक्कै ढाक्दा कदापि राम्रो देखिँदैनन् काेही पनि ।”