श्रवणकुमार ढुंगाना

म त असाध्यै कमजोर छु औषधि पनि त जोखेर मात्र खान्छु तिमी अञ्जुलीको बोक्रा देखाउँछौ जो विषले भरिएको प्याला जस्तो छ इच्छा त यहि थियो कृपया ममा तिमी प्रतिको भ्रम टुट्न नदेऊ टुट्यो भने कठै विडम्बना मानिसलाई नै सत्तो-सराप गर्न…

एक्कासी ऊ आगो भयो । अझ भनौं ऊ आफैंले आफूलाई हुर्हुरी बलेको अनुभव गर्‍यो । कार्यालयमा पुरै सन्नाटा छायो ।  ऊ गर्जियो- `म कसैको गुलाम भएर जागीर खान आएको होइन, अफिस यो पाराले चल्दैन, यसको छिनोफानो हाकिमले गर्नुपर्छ ।´ यसो भनिरहँदा ऊ आफूले…

श्रवणकुमार ढुंगाना तिमी जाऊ नसोधी, तिम्रो मनले जहाँ पाइला पुर्‍याऊ भन्छ आफ्नै श्वासलाई त खुसी मनले कस्ले पो `छोडिजाऊ´ भन्छ? हार जीत जस्तै, जीत हार जस्तै, यो त प्रीतको खेल न हो! कुरा त गर्दै गरौंला, मन आज आफ्नो धड्कन…

जब तिमी रोयौ मुस्कुराइरहेका फूलका पत्रहरूमा खसे ती तिम्रा खुशीका आँसु थिए । जब तिमी रोयौनिर्जन पहराका छातीमा, टुक्रिएका मन जस्ता टुक्रिएका चट्टानका अंशहरूमा गुलाफका काँडाहरूमा शुष्क नदीका डोबहरूमा खसे ती तिम्रा दु:खका आँसु थिए।…

र त्यो सम्पन्नता केहि दिन मै सकियो । ममा जरा थिएन । संस्कारको जरा । त्यो बोटको फलजस्तो थिएन । त्यो त सोकेसको सुनजस्तो थियो, सकियो । तिमीले ठिक भनेका थियौ, ऊ संस्कारले महाराज भएको थिएन । ऊ त आफ्नो छुद्रता, संस्कारहीनता र दम्भले महाराज…

हिजो, घामले डढेर तिनका चिचिला पाइलाहरूले धाँजा फाटेका धर्तीका गह्राहरूमा उठाउन नसकेर जिउँदा टाउका नजन्मँदै आत्महत्या गरेका जिजीविषाका अङ्कुरहरू देखेर, पानीले आफूलाई जलाएर रविको रापमा बादल चढेर आयो । लाजले घामले पनि…

जस्तो पापीहरू पनि मन्दिर जान्छन् आफै भित्र भरीएको पापको घडालाई अरूकै पापको बोझ ठान्छन् र माग्छन् पापीहरूबाट मुक्ति! जस्तो पिपासुहरू पनि मुजरा सुन्छन् बेदनाले भरिएका निश्वासहरू मनोरम्य उच्छ्वासका साथ र किन्छन् सबैभन्दा द्रवित…

बुझेँ महाराज हजुरलाई संस्कारले नलजाउनू भनेको छ। मलाई त लाज नभएकासँग वहस नचलाउनू भनेको छ। हजुरको चटक, हजुरको नाटक, हजुर आफैँ मुग्ध कति! आभास मिल्छ अति कुम्ल्याउनू बरु गन्हाउनू भनेको छ। कार्यालय-वेश्यालयको भेद नबुझ्ने…

सुनसान सडकमा चोकमा वा त्यस्तै कतै उदास टोलाइरहेको बेचैन छटपटाइरहेको थकानले गलित तर आफैँलाई जगाइरहेको ऊ तिम्रो प्रेमी हो। झरीले चुटिरहेको हावाले उडाउन खोजिरहेको सम्हालिएर बडो मुस्किलले देब्रे हातले देब्रे छाती…

महाराज ! मलाई त्यसरी मारिबक्सियोस् जसरी मरेर मसान घाटमा, चिहानमा अतृप्त सपनाले तड्पिहिंड्ने अकस्मात् बाटो काटेर तर्साएर मार्ने मुर्कट्टा बनिन्छ, जसरी मरेर बदलाको आगोमा जल्दैहिंड्ने प्रेमको जालले सुकाएरै मार्ने किच्कन्ने बनिन्छ…