वसन्त खनाल

प्राणी मरे पनि जीवित उसको आँखा रहन्छ आँखा एउटा पारदर्शी वस्तु जिन्दगीका बहुरङ्गी गुलाब नियाल्ने सानो झ्याल तर एउटा ब्रह्माण्ड अनगिन्ती सपनाहरू बुन्ने, कुद्ने र चकनाचुर बन्दै सहिद बनेका सपनाहरूलाई अन्तिम दागबत्ती दिएर…

आकाशमा चम्किने र गड्यागुडुङ गर्नेले न शक्ति दिन्छ न सामर्थ्य नै आँक्छ शक्ति त जो निरन्तर बगिरहन्छ त्यो नदीमा हुन्छ । मलाई समुन्द्री छालको मतलब छैन न त वेगले बहने आँधी तुफानको तुजुक लाग्छ केवल मलाई आफ्नै तिरतिरे धाराले…

वनमासाले ढाकिएको मेरो गैरीखेत आजकल हरियो हुँदै आको छ । भूमण्डलीकृत संसार चिहाएर मेरा काकाले भर्खर आँगन टेकेका छन् । काकी दंग परेकी छन् भाइ मख्ख परेको छ । सरकार हर्ष र विस्मातले रूग्णिएको छ । अनागरिक नागरिक ठान्छ नागरिक…