यशोदा गैरे

प्रेमको शिखा रहरका फूलहरू छातीमा रोपेर मुस्कुराउन चाहन्छ एउटा वसन्ती जोडी पालुवाको मुनि बसेर सुनाउनु छ सुदूरको मुटुलाई एउटा सुनाउन बाँकी लैला मज्नुको आदिम कहानी दिलबाट निकाल्न नसकिने कुनै प्रेमिको चित्र जस्तै गढेर बसेको छ…

एउटा गुलाबको फूलमा फुरफुर गर्दै घुमिरहेकी एउटी सुन्दर पुतली घरी यता घरी उता गरी आफ्नो संसारमा बाचिरहेकी थिई, रमाइरहेकी थिई । अचानक एउटा प्रेमीले फूल टप्प टिपेर जान्छ, ऊ निःशब्द हुन्छे । फूलसँगै उसको खुसीको पखेटा पनि तोडिन्छ…

कैयौ रात निदाउन सकेका छैनौ भगवान श्वास फेर्न नपाई एक एक गरि तडपिदै छौ टिलपिल आशुँ लिई मृत्यलाई नियालिरहेछौ बस टेक्सी कुदिरहेछन हतारमा घाट पुग्न भनि यत्रतत्र छरिएका शव भरिदैछन ठेला गाडी पनि हेर न अक्सिजन खोज्दा खोज्दै रोकिएको…

प्राकिृतिक छटाले भरिपूर्ण छ मनाङ । भनिन्छ, सुन्दरताभित्र एउटा डरलाग्दो कथा लुकेको हुन्छ ।