Tag: दिलीप श्रेष्ठ

कविता : खोरिया घारी

दिलीप श्रेष्ठ २०८२ कार्तिक २० १०:२१

लघुकविता कुनैबेला बाजेबराजुले खोरिया फाडेर बिराएको खेतबारीमा पसिना सिँचेर बाली लगायिइन्थ्यो त्यहि खेतबारीको भरमा जीवन धानिन्थ्यो चाडपर्व पनि त्यसैले मानिन्थ्यो...

पूरै पढ्नुहोस्

कविता : जब उनको गीत गुन्जिन्छ

दिलीप श्रेष्ठ २०८२ कार्तिक १३ ११:४४

(लघुकविता) त्यो मान्छे मेरो चोकमा कहिलेकहिँ गीत गाउन आउँछ जसले मलाई कि त मन छोएर चिन्छ कि त तन छोएर...

पूरै पढ्नुहोस्

कविता : प्रिय विपिन

दिलीप श्रेष्ठ २०८२ आश्विन ३० ०५:४३

(लघुकविता) तिमी नदेखेरै माया बसेको मान्छे लाग्थ्यो – एक पटक देख्न पाए हुन्थ्यो पक्कै तिमी हिमालजस्तै थियौ होला मिर्मिरेको किरणजस्तै...

पूरै पढ्नुहोस्

कविता : स्कुलबाट किन फर्किएनौ ?

दिलीप श्रेष्ठ २०८२ आश्विन ९ १२:३२

(लघुकविता) उनी भन्छिन्– तिम्रो मनपर्ने तरकारी केलाउँदै रुन्छु। तस्बिरको मुस्कान खेलाउँदै रुन्छु। हरेक रात तिम्रा यादहरू सिरानीको धारमा बिसाउँदै रुन्छु।...

पूरै पढ्नुहोस्

कविता : देश मरिसकेको छैन

दिलीप श्रेष्ठ २०८२ आश्विन २ ०२:५६

(लघुकविता) आगोले खाएका खण्डहरहरूले खरानीको थुप्रो देखाउँदै भनिरहेका छन्: “म त समाप्त भएँ… भएँ अब यो खरानी नै तिम्रो पहिचान...

पूरै पढ्नुहोस्

कविता : नदुखेको मन

दिलिप श्रेष्ठ २०८२ भाद्र १९ ०१:२७

यिनीहरूलाई न आफ्नै घर भाँडेकोमा दुःख छ, न आफ्नै सन्तान लाखापाखा पारेकोमा दुःख छ। कतिसम्म विवेकहीन बन्न सकेको, टुक्रा-टुक्रा भाग...

पूरै पढ्नुहोस्

कविता : सकभर तिमीलाई सराप्न चहान्न

दिलिप श्रेष्ठ २०८२ भाद्र १२ १२:३०

जसले मेरो छातीमा निर्घात स्वेच्छाचारी गैँती बजार्यो र नरकयात्राको सजिलो बाटो बनायो सम्झनु त्यो बाटोमा यात्रा गर्नेहरू पुग्ने भनेको नरकमा...

पूरै पढ्नुहोस्

लघुकविताः आर्यघाटको कुनाबाट

दिलिप श्रेष्ठ २०८२ श्रावण २९ १२:०१

वास्तवमा “म” भन्नु मेरो आदत, बानी र व्यवहार रैछ जो कसैसँग मिल्दैन अनुहार त जीवनमा धेरैचोटि फेरिँदोरैछ आफ्नै मान्छेले पनि...

पूरै पढ्नुहोस्

लघुकविताः बस्… कविता लेख्छु

दिलिप श्रेष्ठ २०८२ श्रावण २२ १२:०१

कहिले उनासीमा झरेको मन चौरासीमा उठ्छ कि भनेर लेख्छु कहिले न्यानो हराएको चुल्होमा आगो जुटछ कि भनेर लेख्छु जिन्दगीमा आश...

पूरै पढ्नुहोस्

लघुकविताः तराई – तिमीलाई पहाडको माया

दिलिप श्रेष्ठ २०८२ श्रावण १५ १२:०१

मैले पनि कठिनसँग जोहो गरेको यो एक घैला पानी आफूलाई अलिकति पनि नराखी एक मुटु मायासहित तिम्रालागि स्नेहले पठाएको छु...

पूरै पढ्नुहोस्

लघुकविताः मूलघाटको गुलियो माया

दिलिप श्रेष्ठ २०८२ श्रावण ८ १२:०१

यो धनकुटा मूलघाटको बगर हो जहाँ तिनले गुलियो उखु बेचिरहेकी छिन् तर मैले भने गुलियो माया किनिरहेको छु लाग्छ –...

पूरै पढ्नुहोस्

लघुकविताः पुरानो बिस्तरा

दिलिप श्रेष्ठ २०८२ असार २६ १२:०१

शहरमा पनि सपना जीर्ण दलिन जस्तै मक्किदै धुलिदै जाँदोरैछ मान्छेको भिडभित्र पनि – मान्छेमा एकान्तको पीड़ा चुलिदै जाँदोरैछ जुन पीड़ा...

पूरै पढ्नुहोस्

साहित्यपोस्टका प्रकाशनहरू