तारा खतिवडा (क्यानडा)

झमक्कै साँझ परेको थियो । अफिसबाट आएर चियामात्रै पिउँदै थिएँ । पल्लो कोठा बस्ने भाउजू हस्याङफस्याङ गर्दै आएर एकैसासमा भनिन्, “लौ न भाइ,  दाइलाई अचानक के भो, के भो ! फत्राक्क फत्राक्क गर्नुहुँदै छ । पेटको रोग थियो, तर यस्तो साह्रो त…

यसपालि पनि मिठा सपनाहरूका झोला बोकेर मान्छेका छुट्टाछुट्टै हुलहरू बगरबस्ती छिरे । यस्ता हुलहरू आउँदा बगरवासी बिछट्टै खुसी हुन्छन । खुसीको कारण हुलले बाँड्ने सपना भने होइन । सपना त आफैँले देख्ने हो र देख्नलाई कुनै हुलै चाहिन्न । यो कुरा…