जीवन यात्रा हो हिंडिरहनुपर्छ हिंड्दै थिएँ म कतै एउटा चौतारीमा तिमीसँग भेट भयो तिमी एक्लै थियौ, म पनि एक्लै तिमी...
पूरै पढ्नुहोस् →ओलाङचुङगोला ! छेउमा कञ्चन तमोर नचाएर तिमी युगौंदेखि त्यसैमा लयबद्ध छौ त्यो प्राचीन दिकिछ्योलिङ तिम्रो आस्था हो/धरोहर हो त्यही गुम्बामा...
पूरै पढ्नुहोस् →“जाने हो ?” रत्नपार्कको पूर्वतर्फ भद्रकाली, शहीद गेट जाने बाटोतर्फको फलामे पुलमुनि सडक पेटीमा उभिरहेकी एउटी अधबैंसेले सोधी । मैले...
पूरै पढ्नुहोस् →“नानीको पहाड घर काँ हो ?” केटो बोलेन । “पहाडघर काँ हो नानीको ?” फलामको बेन्चमा बसेर मोबाइल चलाइरहेको केटोले...
पूरै पढ्नुहोस् →ताप्लेजुङ ! तिमीले मलाई बग्न सिकायौ–तमोरजस्तै हाँस्न सिकायौ–कञ्चनजङ्घाजस्तै निर्मल बन्न सिकायौ–सिञ्जेमाजस्तै एकाबिहानै कुम्भकर्णमा ठोक्किएर उदाएको घाम मलाई न्यानो लाग्थ्यो रातमा...
पूरै पढ्नुहोस् →“एक गिलास पानी देऊ त नानी !” “पानी कि जाँड ?” उसले मतिर हेर्दै सोधी । “पानी नै देऊ न,”...
पूरै पढ्नुहोस् →ए छोडी जाने माया तिमी जान त गयौ मन यतै छोडेर गयौ सम्झनाहरू यतै छोडेर गयौ तिमी बादलपारि म वारि...
पूरै पढ्नुहोस् →साताकाे पुस्तककाे रूपमा साहित्यपोस्टलाई लेखक टङ्क भट्टराईकृत उपन्यास “ठाँटीको घाम” प्राप्त भएकाे छ । २ सय ४५ पृष्ठमा आबद्ध यस...
पूरै पढ्नुहोस् →“ओइ ! ऐले कति बजो ?” एक सुरले छिटो–छिटो सडकमा हिँडिरहेको कमलनाथले झसङ्ग भई प्रश्न आएतिर अनुहार फर्कायो । दुई...
पूरै पढ्नुहोस् →सदाझैं अफिस जाने समयमा डेराबाट निस्किएर बाटो लागेपछि मैले उसको कोठाको झ्यालतिर हेरें । उसले आँसु पुछ्दै मैलाई हेरिरहेकी थिई...
पूरै पढ्नुहोस् →पहिले मसँग सर्वश्व थियो खल्तीभरी समुद्रका मोतिदाना थिए तिमीले एक मुठी माग्यौ मैले दिएँ मुहारमा इन्द्रेणीको सुनौलो रङ्ग थियो तिमीले...
पूरै पढ्नुहोस् →“तपाईँको मान्छे सिरियस छ । आइसियुमा राख्नुपर्छ ।” डाक्टरले भन्यो । “त्यहाँ राख्दा बचाउन सकिन्छ हजुर !” मङ्गलीले आत्तिँदै भनी...
पूरै पढ्नुहोस् →