कविता : पिल्सिरहेको देशको छ हृदय

रमेश रेग्मी (साउथ कोरिया)

लालच र सत्ता माेहले धमिलो बादल

थुपारेपछि देशकाे आकाशमा

मान्छेका आँखाले मान्छेलाई

मान्छे नदेख्दाे रहेछ,

महलका हृदयहरूले

छाम्न नसक्दाे रहेछ झुपडीका घाउहरू ।

त्यसैले त,

विभेद निर्दयताकाे बलियो पर्खाल

बनेर उभिरहेको छ,

हत्या, हिँसा र अपराधका

करामतहरू मौलाइरहेका छ्न्

निमुखाको संवेदनामाथि ।

निष्ठुरी समयअघि

निर्भयले नाघेपछि निर्लज्जाकाे परिधि,

सकिएपछि विश्वास मर्यादाको,

ढलेपछि उचाइ मानवताको,

मेटिएपछि फैलावट स्वाभिमानको,

पिल्सिरहेको छ देशको हृदय

दुखको आलापहरूमा ।