कथाकार डा. हरिप्रसाद भण्डारीको नवीनतम लघुकथासङ्ग्रह हो, ‘समयको स्पन्दन’ । ‘नेपाली लघुकथा व्यङ्ग्य’ विषयमा अनुसन्धान गरेका भण्डारीका लघुकथामा पनि व्यङ्ग्यका विविध स्वाद पाइन्छ । समाज र राजनीतिकमा देखिएका विकृति र विसङ्गतिप्रति गहिरो घोचपेच निहित लघुकथाहरूले दिने सन्देश मानवतावादी रहेको छ ।

‘यस सङ्ग्रहमा रहेका लघुकथामा ऊ, म र हामीहरू पात्रका रूपमा रहेका छौं । कहीं ऊ अजयका रूपमा, कहीं काले र खैरे बिरालाका रूपमा त कहीं ऊ सर्प, भ्यागुता र जुत्ताका रूपमा उपस्थित छ ।’, लेखकीयमा कथाकार भण्डारी लेख्छन्, ‘म कहीं हाकिमको रूपमा त कहीं आम मानिसका रूपमा उपस्थित छु । कहीं हामी नवविवाहित जोडीका रूपमा, कहीं परेवका जोडीका रूपमा उपस्थित भएका छौं । यसरी हामी अलग अलग भूमिकामा छौं । हामी बीच एकरूपता छैन । कोही पात्र असल चरित्रको भूमिकामा छौं त कोही नकारात्मक भूमिकामा । त्यसैले धेरै लघुकथाहरूमा खराब चरित्र भएका पात्र तथा प्रवृत्तिप्रति तिखो व्यङ्ग्य गरिएको छ ।’

त्यस्तै, लघुकथाकृतिका बारेमा प्रा.डा. कपिल लामिछाने लेख्छन्, ‘लघुकथा पढ्दै जाँदा व्यङ्ग्य र त्यसैसित घुलित भएर अभिव्यक्त मन्द हास्यले सहृदयी पाठकको मनलाई मुसुक्क हँसाउँछ र चसक्क घोच्छ । लाग्छ, यो कोरोना भाइरसको भ्याक्सिनको सुई होस् । घोच्छा दुखे पनि त्यसको परिणाम सुखदायी रहेकोमा विश्वस्त भइन्छ । पछिसकेपछि लाग्छ, यो त व्यङ्ग्यको कुटुरो पो रहेछ ।’

पुस्तकलाई प्रश्रित प्रतिष्ठान नेपालले प्रकाशनमा ल्याएको हो । ७० थान लघुकथाहरू सङ्ग्रहित पुस्तकको मूल्य २ सय ३० रुपियाँ रहेको छ ।