
नारायण मरासिनी
१. हामी नेपाली !
खान पुग्दैन निकै दुःखसँग जिएका छौँ
नयाँ पुग्दैन टुक्रा–टाला सिएका छौँ
यो हाम्रै जीवनयापनको कथा हो
दूध बेचेको पैसाले रक्सी पिएका छौँ ।
२. चिन्ता
दिन ढल्दै घाम पनि पश्चिमतिर सरेपछि
पारि जाने कसो गरी नदीबिचमा परेपछि
यात्रुहरू अलपत्र भई रुँदैरुँदै बसेका छन्
माझीहरू डुङ्गा छोडी माछा मार्न झरेपछि ।
३. द्यौता
न उसले कसैको पीडा सुन्छ
न अरूको पीडामा कहिल्यै रुन्छ
भन्नुस् त यसको उत्तर महाशय !
त्यस्तो निर्दयी कसरी द्यौता हुन्छ ?
ज्याग्दीखोला, स्याङ्जा



साहित्यपोस्ट पढ्नुभएकोमा धन्यवाद
यसलाई जीवित राख्नकोलागि तपाइँको
आर्थिक सहयोग महत्वपूर्ण हुन्छ ।
यसलाई जीवित राख्नकोलागि तपाइँको
आर्थिक सहयोग महत्वपूर्ण हुन्छ ।

तुरुन्त Scan गर्नुहोला
