बरालिँदा बतासहरू बहकिए पातहरू
बिर्सिएका मुहारका फेरि आए यादहरू
बरालिँदा बतासहरू बहकिए पातहरू
काला सुन्दर आँखाबाट थोपा थोपा आँसु झार्दै
छाडी गएकी थियौ सखी चौतारीमा घाम छँदै
छाडी गएकी थियौ सखी चौतारीमा घाम छँदै
धेरै पर पुग्यौ तिमी बिलाई गयौ हेर्दाहेर्दै
खोला रोयो रोएँ साथी विरही त्यो भाकासँगै
खोला रोयो रोएँ साथी विरही त्यो भाकासँगै
बरालिँदा बतासहरू बहकिए पातहरू
बिर्सिएका मुहारका फेरि आए यादहरू
साहित्यपोस्ट पढ्नुभएकोमा धन्यवाद
यसलाई जीवित राख्नकोलागि तपाइँको
आर्थिक सहयोग महत्वपूर्ण हुन्छ ।
यसलाई जीवित राख्नकोलागि तपाइँको
आर्थिक सहयोग महत्वपूर्ण हुन्छ ।
Scan गर्नुहोला