द्वारिका नाथ नेपाल

गणित शून्य
क्रमानुसार थप्दै
असंख्य शून्य  ।

पाैरख शून्य
निरर्थक जीवन
बिस्मात भाव  ।

सार्थक शून्य
दुइतिहाई  सत्ता
अफाप सिध्द ।

जीवन शून्य
पाैरख बिना बित्छ
चिन्तित मन  ।

उद्देश्य शून्य
दिशाहीन  गन्तव्य
दाेधार मन ।

स्थापित स्मृति
धरातल खिइदै
शून्य मश्तिष्क ।

अंकुश शून्य
प्रदुषण कारक
नीति बिहिन  ।

बिम्व प्रष्फुट
बाेझिलाे ओजपूर्ण
निपात शून्य ।

धर्म  संस्कृति
साहित्य आध्यात्मिक
पाठक शून्य ।

पाैरख शून्य
निरर्थक जीवन
बिस्मात भाव   ।

सामर्थ्य शून्य
खाेज आकाशगंगा
सिमा देखिन्न  ।

सामर्थ्य शून्य
कल्पना बिचरीत
नायक तुल्य  ।

सिमाना नाघ्याे
त्याे हेपाहा प्रवृति
सामर्थ्य शून्य ।

पाठक शून्य
अप्रत्यक्ष अथाह
मूक दर्शक ।

शून्य उत्पत्ति
जन जीवन गाथा
शून्य बिलायाे  ।

संयुक्त  वाद
ख्याउने  भए धेरै
गन्तव्य शून्य  ।

नेता सिर्जित
बहुदल ब्यवस्था
उद्याेग शून्य  ।

ओहदा उच्च
सज्जित सत्ता शक्ति
औकात शून्य  ।

उद्गम स्थल
शून्यबाटै श्रृजित
शून्य बिलिन  ।

सर्वत्र शून्य
जाेडीबाटै संसार
छुट्टै नक्षत्र  ।

शून्यमा ताक्दै
सिर्जित ती साेचाई
आफैंमा शून्य  ।

शून्य आभाष
ती स्तव्धता अंगाल्दै
माैन लक्षण ।