१.

उड, हिँड, दगुर या निदाऊ, म दोबाटो हुँ ।

तिमी चाहे पर्ख या जाऊ, म दोबाटो हुँ ।

फट्याङ्ग्रो होइन, भ्यागुतो होइन, सर्प होइन

तिम्रो खाद्यचक्र, खाऊ या नखाऊ, म दोबाटो हुँ ।

कहाँसम्म हो ? कहिले फर्किंन्छौ ? भनेनौ,

तिमी बाडुल्की हौ, सताऊ, म दोबाटो हुँ ।

कान छोप, मुख थुन, नाक समाऊ, हुन्छ ।

तर, हृदय उघार, आँखा उजिलाऊ, म दोबाटो हुँ ।

० ० ० ०

२.

आएकी रहिछौ, बतायौ ! दुःख लाग्यो ।

बिर्सिंदै थिएँ, सम्झायौ ! दुःख लाग्यो ।

केके बटुलेयौं ? केके पायौं ? छोड न

फेरि आँखा भिजायौ ? दु;ख लाग्यो ।

औँलासम्म है भन्दै थिएँ, मानेनौँ

फेरि डुडेल्नो समायौ ? दुःख लाग्यो ।

चप्पल छन्, पैताला छन्, बाटो पुरिए

फेरि विगत कोट्यायौ ! दुःख लाग्यो ।

कसिएका थियौँ र त, फुत्किएथ्यौँ हिजो

फेरि अँगालो फैलायौ ? दुःख लाग्यो ।

० ० ० ०

३.

एउटा बेस्वादिलो स्वाद, हृदयले रुचाइरहने

तिम्रो बारे कविता लेख्ने, अनि गुनगुनाइरहने !

बाचुन्जेल मारिरहने, मारेपछि चिता चुमिरहने

दुनियाँ एक मसान हो, आफ्नो रीत चलाइरहने !

कोइलीले ‘कौ हौँ’ भनिरहेकै छ, के पो भनूँ ?

म ‘मैं हुँ’ भन्थे, हो कि होइन पो ? मन डराइरहने !

तिमीलाई भेटेर खुसी लाग्यो यार, राम्रो गरिरहेछौ

चङ्गा उडाएको हो भनिरहने, चट्याङ समाइरहने !

० ० ० ०

४.

आकाशदेखि धरतीसम्म खनिएको छ

दु:खका बादल सदैव चुहिएको छ ।

एउटा रुझेको प्वाँख, यद्यपि उडिरहेछ

कसैले चरा देखेर गुलेली सम्झिएको छ ।

मलाई पनि त रोबर्ट हौँ लाग्छ, लागिरहन्छ

तिमीलाई देख्दा यो तर्कना बल्झिएको छ ।

कसले फुकेको होला, कसले निभाउला ?

ढुङ्गाको ओदानमा ढुङ्गै पकाइएको छ ।

बल्छ भनौँ- बल्दैन; बल्दैन भनौँ – बलिदिन्छ

प्रेमको झरीमा यो ‘सलाई हृदय’ कोरिएको छ ।

० ० ० ०

५.

अँध्यारोले बोलाएको होला

उसको हृदय उज्यालो होला !

यो प्रश्न होइन, प्रतिप्रश्न होइन

कालो कति सेतो होला ?

मलाई आकाश कुल्चिनु छ

दुबो किन यसो भन्दो होला ?

सबै कमिला थाकेका छन्,

फट्याङ्ग्रो पक्कै हलुङ्गो होला !

० ० ० ०

६.

किला ठोकिएको थियो, अब निक्लिएको छ

यो समय हो, जो मसँगै फर्किएको छ !

मानेँ, गँड्यौलाहरू आकाशबाटै झरेका हुन्

भुइँको भ्यागुतोले आफ्नो भोक सम्झिएको छ !

मरेको भनेछन् ? भनुन्, यो हाम्रो आदत हो

हाच्छ्युँ गर्दाखेर पनि एउटा पाना पल्टिएको छ !

हिँडिसक्यो अरे ? ठिक छ, कहीँ पुगेर फर्कियोस्

यो बाटोले पनि धेरै पैतालाहरू कुल्चिएको छ !

ताल्चा ठोकिएको ढोका बाहिर चप्पल राखिएको छ

हैरान छु, भित्र को छ ? बाहिर को पर्खिएको छ ?