
“तिमी बोलेर नथाक्ने रैछौ”,
के भनेको थिएँ,
उनले जुरूक्क उठेर
मकै भुट्न थालिन्
उनको भाषणजस्तै,
हाँडीमा
मकै पटटट पटटट पड्के
बुरूक्क बुरूक्क मकैका फुलाहरू
एक एक गर्दै भूईँभरि छरिए
केवल बाँकी रहे
‘म जस्तै ठेट्नाहरू’
उनको भाषामा !
तातो लाएपछि
फुलाहरु त उफ्रिएरै सकिने रहेछन्,
हाँडीभित्र बाँकी रहने त
ठेट्नाहरू मात्रै रैछन् नि यो संसारमा,
न ह्वात्तै फाल्न सकिने, न सजिलै चपाउन!
साहित्यपोस्ट पढ्नुभएकोमा धन्यवाद
यसलाई जीवित राख्नकोलागि तपाइँको
आर्थिक सहयोग महत्वपूर्ण हुन्छ ।
यसलाई जीवित राख्नकोलागि तपाइँको
आर्थिक सहयोग महत्वपूर्ण हुन्छ ।

तुरुन्त Scan गर्नुहोला

र यो पनि पढ्नुहोस्...

साताका पुस्तक : भवानी पाण्डेकाे ‘अक्षुण्ण’देखि विवेक ओझाको ‘ऐँठन’सम्म

फिल्मले नै आत्महत्या गर्नबाट बचाएको ‘नाटु नाटु’का कोरियोग्राफर
