सुजता बस्याल

शताब्दीले
घिसार्दै पठाएको उही
डङ्गुर
गन्हाइरहेनेछ भोलिसम्म

दुई आकृतीहरु
एकको इच्छाविपरीत
एकैठाउँ हुँदा
छायाँमा एउटै जस्तो देखिएको थियो
त्यतिबेलादेखि
छायाँहरु भीमकाय लाग्छन् उ हरुलाई

प्रश्न टिप्पणी घृणासँग
अविश्वास दोहोरिने डर धम्कीहरु मिसिएर
आवाजमा लगाइएको बन्देजका बाबजुद
आएका इसाराहरु देख्ने बित्तिकै बन्द भएका आँखाहरु
आज
आ-आफ्ना समवेदनाका कारण देखाएर
आँसु बगाइरहेछन् निसंकोच

कर्तव्यको लेपन लगाएर
मुक्ति र न्यायका निम्ति गरिएका
कथित प्रयासहरु
हिँड्ने हिँडिरहेको फराकिलो बाटो
वास्तविकताको गोरेटोभन्दा
प…..रै छ रहेछ

भित्ताहरुले सुनिरहने
लगातारको चिच्याहटले
नखलबलिएका निद्राहरुको चेतना
कहिल्यै ब्यूँझने छैन

त्यसपछि
१
पिडकका जस्ता देखिने पैतालाले
कुल्चिएको जस्तो लाग्ने माटोमा
खतराको रातो सङ्केत देखिएजस्तो
२
अघि बढिरहेका हरेक हातहरु
हिंसाकै हातहरु भएजस्तो
३
सम्बन्धित घटनाहरुले
विगतसँग सोझो सम्बन्ध राखेजस्तो
४
……..
५
…….
.
.

अनन्त

त्यसपछि
त्यसअघिजस्तो
कहिल्यै नहुँदो रहेछ

तर
विवशतामाथि थापेको जालको मदतले
छोपेका माछाहरुले
कुनैपनि हड्डिहरु
दिगो मजबुत हुने छैनन् कदापि ।