सपना आचार्य

सपना आचार्य€

आमा
ओठमा सास अड्काएर
बुलाकी अल्झेको पोराबाट
चिसो तप्केनी खसाल्छिन्
चिउँडोसम्म ।

आमा
जीवनका घाउचोटमा
निधारका धर्का भएर देखिन्छिन्
बादलका अक्षरझैँ
गर्भमा पानी बोकेर ।

आमा
कायामा फगत एउटा दुःख बाँचेकी छन्
बुख्याँचाको बिम्बझैँ
मजेत्रोका प्वालबाट छिरेका
सिरेटोको घोचाइ भएर ।

आमा !
सन्तानका मांशपिण्डमा बाँडिएकी छन्
टुक्राटुक्राका
चाहनामा
आफू मासिएर !

आमा
आफ्नो अस्थिपञ्जरमा
छोराछोरीको यौवन बाँचेकी छन्
तिरस्कार खाँदै, पिउँदै
सधैँ अघाएको भान पारेर ।

सपना आचार्य
बुटवल