बीस वर्षपछि
नाम्चे पुग्यो सोनाम
उसले हिमाल हेर्यो
हिमालको पयर हेर्यो
र धुरुधुरु रोयो
ऊ सँगसँगै रोयो हिमाल
उष्णताले बाफिएर
प्रदूषणले गाँजिएर
रुवाइको आत्मियताले बाँधिएर उनीहरु

नाङ्गाभुतुङ्गा केटाकेटीले
हेरिरहे तिनको रुवाइलाई
किन रोएका हँ सोनाम र हिमाल ?
किशोरहरुले कुरै बुझेनन् तिनको
किशोरहरुले आँसु नै देखेनन् तिनको
चकित भयो सोनाम
कहाँबाट मरुभूमि
बास बस्न आइपुग्यो हिमालको काखमा ?
किन माथिमाथि सर्दै गयो हिमाल ?
ऊ खूब टोलायो
हिउँको बर्को निकालेका पहाड
पग्लिएका हिउँका निला खोपिल्टा
हेर्यो
एक टक लाएर हेर्यो उसले
हिमाल ठुङ्दै आइरहेको उष्णता
हिमाल मास्दै आइरहेको तापमान
त्यहीँ पुगेर हेर्यो उसले
त्यहीँ गएर देख्यो उसले
कहाँबाट आयो हँ
हिमालमारा तातो ?
कुन पापिष्टले पठायो हँ
हिउँमारा तापमान ?
सोनाम सोधिरहेछ
सोलुको विज्ञान शिक्षकसँग
बात मारिरहेछ
भूगोल शिक्षकसँग
पाका पुराना सँगालीसँग ।

पग्लिरहेको हिमालको फेदमा
खरझैँ बल्न थाल्यो उसको हृदय
रोइरह्यो आणविक परीक्षक
बगिरह्यो तातो हावा
तातो हावामा
समुद्रका माछाको छटपटाहट
सुन्यो सोनामले !