लक्ष्मीकान्त पौडेल

 

लक्ष्मीकान्त पौडेल


सगरको कालो छिद्र हो,
जहाँ सङ्घर्षका रहस्यहरू दबिएका छन् ।
सागरको गहिराइ हो,
जहाँ सफलताका एकलासहरू कैद छन् ।

उराठ हिउँद हो, ऊ
कपाउँछ स्वेच्छाका शरीरहरू
न्यानो प्रभा हो
फुकाउँछ कुण्ठित गाँठाहरू



त्यो बादलजस्तै रहेछ,
ठ्याक्कै उस्तै
बुझ्नै नसकिने ।
कति बेला
आँसु बनेर बर्सिन्छ
कति बेला
हर्ष बनेर उज्यालिन्छ
भन्नै नसकिने।