केही टुक्राहरू

सोम नाथ घिमिरे

(क )

गाँउबाट भागेर सहर आइपुगेका
केटाकेटीको निधारमा
दुःखको सबभन्दा पुरानो
गीत लेखिदिएको छ भगवान्ले,
र मरेका मुटुहरूको अघिल्तिर
घिनलाग्दो
उस्को मन्दिरको भजन ओसारिरहेछन् केटाकेटीहरू
हरदिन आधुनिक सिसिफसजस्तो!

(ख )

किन यो सहरमा
सबभन्दा बढी मरेको देवताको घर छ
र ढोकै बाहिर उसैका सन्तानहरू
एक कचौरा अँध्यारो भिख
मागिरहेछन्!

(ग)

भगवान्!
चिन्यौ मलाई?
म तिम्रो मरुभूमिमा
क्याक्टस चराइरहेको गोठालो
बर्सौँदेखि पर्खिरहेछु
तिम्रो ढोकाअगाडि
सुनाऊँ कि यी दुई आँखाहरूलाई
रात को पवित्र गीत
एक कचौरा अँध्यारो भनेर!