मंसिर १८, मंगलवार ०१:१७ 
| | editorजेष्ठ २, आईतवार ११:२२ |
बिलोक शर्मा (डुवर्स, भारत)
कविता : धुवाँ
अचम्भित छ आकाश
लटरम्म उम्रिरहेछन् धुवाँहरू
लहलह बढिरहेछन्
फैलिरहेछन्
आयुका कक्षपथहरूमा…
जीवन भने कोरिरहेछ
असहाय कविताहरू
मृत्युको कलमले ।
आकाशभरी घर बनाएको
यस धुवाँको गन्धमा
केही फरक फ्लेभरहरू
गुजुल्टिएर बसेका छन्
यसपाली।
क्लेष/अभिमान/स्वार्थहरू
भित्र-भित्रै नि:स्सासिदैँछन्
वसन्त/शीत/बर्खायामहरू
ड्याम्म ढाकिएर मुर्च्छित छन् ।।
धुवाँको माथिल्लो तल्लाबाट
हेरिरहने गिद्धहरू
ढल्न लागेको सूर्यलाई
खर्लप्पै निल्छन्, अनि
क्षणभरमै
अँध्या…रो बन्छ
गल्ली
सडक
घर
एक्लो बन्छ
आजको
उत्तरआधुनिक मान्छे ।
यस धुवाँलाई
पानी परेको पटक्कै मनपर्दैन
यसलाई त मनपर्छ भने
केवल कात्रोको गीत ।।
साहित्यपोस्ट पढ्नुभएकोमा धन्यवाद
यसलाई जीवित राख्नकोलागि तपाइँको
आर्थिक सहयोग महत्वपूर्ण हुन्छ ।
यसलाई जीवित राख्नकोलागि तपाइँको
आर्थिक सहयोग महत्वपूर्ण हुन्छ ।
Scan गर्नुहोला
र यो पनि पढ्नुहोस्...
साहित्यपोस्ट चैत्र १६, बुधबार ०८:३४
