अनिल चौधरी

म रोकिन्छु
यात्रा पनि रोकिन्छ
अघि सर्न मान्दिन म
साएद भुतकालले तर्साएर होला !
म तर्सिन्छु ।
तिमिबिनाको यो बाटोले मलाइ गिज्जाउछ
तिमिबिनाको यो यात्राले मलाइ सताउछ
मेरा दुई पाङ्गग्राहरु यहि मसितै थन्किरहेछन
यस्लाइ अघि बढाउ या यहि बिसाइदिउ ?
भन ! खै के गरु ?
आफ्नै प्रसनको उत्तरमा
अघि बढिरहेको मेरो प्रतिबिम्ब
फुलै फुल बर्सिदा ओझेल भैइदिन्छ ।
तिमिलाइ याद छ ?
बाल्यकालमा यहि फुलै फुलले सिङारेर
भबिस्यका हाम्रा घरहरु बनाएका थियौ
पछि जवानिमा यसैको सिरक बनाइ हामी ओढेका थियौ
तर आज यहि सादा चित्रजस्तै बनेकोछ
मेरो चलचित्र
म आतिन्छु , म झस्किन्छु
मुटु भित्र चिसिएर बसेका तिम्रा यादहरु
सम्झनाको रापले धुवाबनी  छरिदिन्छ हरेक अंगभरी
मुख खोल्दा पनि तिम्रो याद बाफबनी निस्किदिन्छ
म के गरु ?
फुल केहीबेर बर्सिएर रोकिन्छ ।
म अघि बडछु ।
अह ! फेरि जान दिदैन मलाइ ।
एक झोका अदृश्य पर्दा उडिआइ मलाइ छोपिदिन्छ
म गुम्सिन्छु  , म निस्सासिन्छु
के तिमिलाइ याद छ ?
हामी बाल्यकालमा यहि अदृश्य पर्दाभित्र
तिमी र म लुकामारी खेल्थ्यौ ।
अनि जवानिमा यहि पर्दालाई
पछेउरि बनाइ
हामी यसैमा एक हुन्थ्यौ
तर आज म एक्लैछु
एक्लै लुकामारी खेलिरहेछु
एक्लै पछेउरी बनाइ ओडिरहेछु
चिसिएका हरेक अंगहरुलाइ सेक्न खोजिरहेछु तर
कठोर मेरो शरीर झन जमेर बरफ बनिदिन्छ ।
लौन के गरु ?
हरेक चिसोमा
दाउरा जलाइ , चिया चुस्कीसङै हामी जाडो भगाउने गर्थ्यौ
आज दाउरा जस्तै जीवन पनि दन्दनी बलिरहेछ
अनि खरानी बनिरहेछन सुकेका काठझै मेरा सपनाहरू ।
तिमिलाइ पोलेको आलु ज्यादै मिठो लाग्थ्यो हगि !
म हाम्रै बारिको लोकल आलु पोलिदिन्थे
तिमी गुन्द्रुक बनाइ अझ मिठास थपिदिन्थ्यौ
तर आज वारि रित्तो छ
न गुन्द्रुक छ न आलु !
बूढो गोरुले एक्लै खेत जोत्न नसकिदो रहेछ ।
तिमी नदेखेपछी यो आकाश पनि भौतारिन्छ  ।
तिमी नभएपछी यो बादल पनि रोइदिन्छ ।
यी हेर त आज पनि आकाशले मुख धोएको छैन
अनि यो बादल तिम्रो यादमा जोगि बनेकोछ ।
साच्चै तिमिलाइ अझै पनि धेरै सम्झिदा रैछन यिनिहरु ।
मैले जस्तै !
मेरो माया मसित छैन
मेरो छाया मसित छैन
भुल्न नखोजेको पनि हैन
तर तिमिबिना मेरो सास पनि चल्न मान्दैन ।
म हराउछु , आफैभित्र पनि हराउछु
हराउदा हराउदै कहाँ पुग्छु थाह हुन्न मलाइ
अचानक ! म देख्छु , तिमी पनि मलाइ पर्खेर बस्दी हो
मेरो यादमा तिमी पनि आँसु पुछ्दी हो
तर एक्कासी मेरा बिपनाले संख फुकेपछी
लाग्छ म यहि चिच्चाइरहेछु ।
तिमि गएदेखि मेरा खुसी पनि तिमिसितै गए
शरीर त छ तर मन भने तिमिसङै खरानी भैदिए
आज म छु । तिमी छैनौ ।
तिम्रो याद छ । तिम्रो साथ छैन ।
बिपना छ । सपना छैन ।
सम्झना छ । कलपना छैन ।
तिमिलाइ मेरो जिवनले मात्र हैन
जिन्दगीले पनि त्यतिनै खोजिरहेछ
पिर नगर म छिटै तिमिलाइ लिन आउदैछु
सधैभरिको लागि
तिमी पर्खि बस्नु है ।
लेखकका अन्य सिर्जनाहरू पढ्न यहाँ क्लिक गर्नुहोस्...