कवि परिचय

प्रा. नर्मदेश्वर प्रधान कवि, कथाकार तथा समालोचकको रूपमा चिनिन्छन् । उनले गद्य कवितामा नै निरन्तर दिएको भए तापनि उनले पद्यमा पनि उत्तिकै परिष्कारको साथ हात चलाएका छन् । साहित्यिक सिर्जनामा मात्र सीमित नभई उनले साहित्यिक सिद्धान्त र दर्शनमा पनि उत्तिकै लेखेका छन् । पद्य कविताकै लागि श्रेष्ठ सिरपा पुरस्कार (ने. सं. ११०५) प्राप्त गरेका प्रधानका विभिन्न विधामा नौवटा पुस्तक प्रकाशित छन् ।

यहाँ उनको श्रेष्ठ सिरपा प्राप्त कृति ‘जिगु कविता छिगु कविता’ बाट बिना शीर्षकको एउटा पद्य कविताको अनुवाद प्रस्तुत छ ।

मूल नेपालभाषाबाट नेपालीमा अनुवादः आर. मानन्धर

स्वर्ग बगैंचाको प्रिय फल हो
मेरो खातिर यै धरती,
जुन फलको रस तपतप चुहिँदा
बने यहाँका वस्तु जति ।

छैन त्यसैले भेद मलाई
पत्थर पानीबीच कुनै
हेर प्रिये ! कति सलल बगेको
पत्थर नै पनि पानीझैँ

लिन्छु प्रिय म त मरुस्थलबाटै
कहिलेकाहीँ यति तृप्ति !
हुन्छ धुलै पनि रस परिपूर्ण
रसिला मनहरूका निम्ति ।

मूल नेपालभाषा

सर्गः क्यबया थुगु धरती जुल
जिगु निम्तिं उगु योगु फल,
गुगु फलया रस तिकितिकि नंगु
थनया जुल थुगु वस्तु फुक ।

जिगु निम्तिं प्रिय ! लों व लखे थौं
सीकि उकिं मदु छुं भेद,
लः थें लोंनं रसमय खनिगु
न्ह्याइगु फुकं स्वो ! गुलि सलल …

फिसलं हे नं प्रिय ! जिगु नुगलय्
तृप्ति गुजागु बीगु अहो !
जिगु निम्तिं फुक रसमय खनिगु
प्रिये ! धूया उगु कणत फुक !