विष्णु पादुका

चुट्न सक्छ तर्दातर्दै
झर्नसक्छ अनायास सिङ्गो ज्यान
बेगमय भेलमा
हल्लिन्छ, रिंगटा लाग्छ
जिन्दगी झोलुङ्गे पुल न हो ।

रोमाञ्च र भयको फ्युजन
जन्म र मृत्युको किनार जोडेर
तन्किएको एक लहरो
दुःख र सुखको अर्को लठ्ठो माथी
विश्वास र सन्देहका पाइला
पालोपालो चाल्दै नियतिको
गन्तव्य भेट्नु छ ।

संस्कारका सुरक्षा बार
सहारा बनाउनु छ
निरन्तर यात्राका लागि !

कोहलपुर ४ ,बाँके