
फालेन पासा शकुनी म बन्दै
बालेन आगो अधिकार भन्दै
मोलेन गोडा सिउँडी समाई
जिएँ सधैँ पौरखमा रमाई ।
१
सत्ता रतन्धो म हुँ रात सृष्टि
ममा परेनन् मनमोह दृष्टि
इमान बेच्दै जगमा हिँडेन
मेरै मलाई थरले चिनेन।
२
चाहेन मेट्नै वनराज रीति
मानेन लेख्नै शनिदेव नीति
न व्यास लेखे दिलको दुखाई
अरण्य देवी सुनिनन् रुवाई ।
३
गइन् हजारी इशको थलामा
गुलाब लागिन् दुलही गलामा
चम्पा लगाइन् रङसाथ मीत
बनिन् चमेली कविता र गीत।
४
जन्मेँ अध्यारो वन कन्दरामा
हुर्केँ अनेको खुब वेदनामा
पाएन माटो मल गोड पानी
फुलेन झुल्के शिरमा बिहानी।
५
छन् केतुकीका नमिठा प्रहार
छन् स्यालका नै गुलिया प्रचार
सोध्देन कोही दिलको कहानी
सुगन्ध छर्दै सकियो जवानी।
६
आदर्श माने सरिता बतास
रहेँ चिसोमा नहुँदा चलाख
राखून् नराखून् मनको धरामा
म फुल्छ पाखा वन कन्दरामा ।
७



साहित्यपोस्ट पढ्नुभएकोमा धन्यवाद
यसलाई जीवित राख्नकोलागि तपाइँको
आर्थिक सहयोग महत्वपूर्ण हुन्छ ।
यसलाई जीवित राख्नकोलागि तपाइँको
आर्थिक सहयोग महत्वपूर्ण हुन्छ ।

Scan गर्नुहोला
