त्यो दिन पक्कै आउनेछ

जुन दिनको बारेमा

हामीले सोचेकै छैनौँ

अझ, सोच्न चाहेकै छैनौँ ।

संविधानमा सबै जातजाती समान भनिएको छ भने

ऊ कसरी अछुत भयो ?

संविधानमा ‘धर्मनिरपेक्ष राष्ट्र’ भनिएको छ भने

उसको धर्म कसरी उपेक्षित भयो ?

हामीले कहिल्यै बुझ्नै चाहेनौँ

कसैको धर्मको सम्मान गर्नु भनेको

आफ्नो धर्मले सम्मान पाउनु हो भनेर !

सबै जातजातीलाई समान देख्नु—

धर्म हो भनेर ।

ढुक्क हुनुस्

त्यो दिन पक्कै आउनेछ

जुन दिनको बारेमा हामीले सोचेकै छैनौँ

र अझ सोच्न चाहेकै छैनौँ ।

ऊ नपसेकै कारण

हाम्रो घर केही समय पवित्र होला !

उसले नछोइदिएकै कारण

केहीदिन हामीले पिउने पानी चोखो रहला !

केहीदिन उसले आफुलाई तल्लो जातकै मानिदिएला पनि

र

भर्खरै फक्रिन थालेको उसको अन्र्तजातिय प्रेम

केही खुट्किला माथि चढेपछि ओइलाएर झर्ला !

तर कति दिनसम्म ?

कहिलेसम्म ?

त्यो कानुन—

जसले पिछडिएको वर्ग, शोषण र दमनमा परेकाहरुलाई

न्याय दिँदैन !

त्यो धर्म

जसले मान्छेलाई मान्छे गन्दैन !

त्यो मन

जस्ले मायाको अर्थ र सम्बन्धको गहिराई बुझ्दैन !

ती विद्वानहरु

जसले पुर्खालाई दोष दिएर

आफु ठूलो जात हुनुमा गर्व गर्छन् !

र जातिय भेदभावलाई मौन समर्थन् गर्छन् ।

महोदय,

तपाईँ आँधी छेक्नलाई तयार हुनुहोला

तर ढुक्क हुनुस्

ऊ तुफान बनेर आउनेछ

सुनामी भएर आउनेछ ।

एकदिन पुग्नेछ ऊ

त्यो ठाउँमा

जहाँबाट शोषण, दमन र अत्याचार देखिँदैन !

अझ भनौँ त्यतातिर हेर्नै खोजिन्न !

पक्कैपनि एकदिन ऊ

यो देशको शासक बन्नेछ

संविधान संशोधन गर्नेछ

र

घोषणा गर्नेछ, बाख्रालाई राष्ट्रिय जनावर !

त्यसपछि रक्षा गर्ला बाख्राका सन्तानहरुलाई !

खसी बोका काट्नेलाई गोली हानेर हत्या गर्ला

वा त वर्षौँसम्म जेलमा कोच्ला !

सोच्नुस् त

त्यसपछि के होला ?

हो पक्कै आउनेछ त्यो दिन—

जुन दिनको बारेमा हामीले सोचेकै छैनौँ

अझ सोच्न चाहेकै छैनौँ !!