मेरो अन्तिम यात्रामा
नछोपिदिनु‌ मेरो चेहरा
 रङहरू पोतिदिएर अनुहारमा
नढाकी दिनु मेरो शरीर
रेशमी पछ्यौरीले
म जान चाहन्छु आएकै स्वरूपमा
निर्दोष फूलको बलि चढाएर
नजलाउनु ती सुन्दर आत्माहरू
जीवन खोसिएको मेरो शरीरमा
चढाइदिनु केवल दुई थोपा आँशु
मेरो सम्झनामा र राखिदिनु
मलाई  तिम्रो यादको सन्दुकमा
धडकनमा महसुस गरिदेऊ
म बाँचिरहन चाहन्छु
तिम्रो हर स्वासमा
नगर्नु अप्राकृतिक सुगन्धको प्रबन्ध
आकाशमा प्रदूषण फैलाएर
सम्झनाको वासना,  बाँचोस् विश्वासमा
जसरी आएथेँ, यो धरामा
मन र शरीर रित्तो लिएर
लोभ, मोह, माया सबै सिकेँ
यहीँ रत्तिएर
जान सकौँ
बस्, सबै सबै यहीँ छोडेर।

 

भक्तपुर