स्वदेश र सङ्कल्प
वासुदेव पाण्डेय
छन्दः पञ्चचामर
गणः ज र ज र ज गुरु
विश्रामः आठ अक्षरमा
छ विश्व एक गाउँझैँ नवीन रूप पाउँछ
स्वदेश अग्रपङ्क्तिमा सदैव पर्न आउँछ।
स्वतन्त्रता स्वदेशको बसाइ नै विशेष हो
म देश एक अंशझैँ समग्र रूप देश हो।।
१
हिमाल शैत्यमा धनी,पहाडका जडीबुटी
अथाह शक्ति रत्नको प्रयोगमा सबै जुटी।
खटी डटी इमानले भएर आत्म-निर्भर
सिँगार्नु पर्छ कर्मले स्वदेश नामको घर।।
२
निनाद शब्द भावको अपूर्व शिल्पयोजना
समेट्न सिन्धु बिन्दुमा उनूँ अनन्त भावना।
हिमालका पहाडका मधेसका बुझी मन
हरेक चित्तको कुरा उनूँ सुनी चुनीकन।।
३
छ मांसपिण्ड शब्दको अडिन्छ सिर्जना नङ
अनेक चित्तभित्र छन् सिँगार्न भावका रङ।
सिकारु चित्रकारझैँ म अल्झिई कता कता
कुची लिएर शब्दको गरेँ कि पोत्न धृष्टता ?
४
पवित्र भूमि वीरको हिमाल वज्र वक्ष छ
अशेष रत्न गर्भमा निकाल्न राख्न दक्ष छ।
अनन्त सृष्टि हो वधू वसुन्धरा स्वयं-वर
स्वदेशनिम्ति हम्किने म बन्छु पञ्च-चामर।।
५
बैतडी
प्रियसी
कपिल किशोर घिमिरे
छन्द:शिखरिणी
गण:य म न स भ लघु गुरु
विश्राम : बाह्र अक्षरमा
लजाएका आँखा अलिकति झुकेका नजर ती
अहा ! क्या राम्रा हुन् मधुरस घुलेका अलख ती
सुहाएका राम्रा छमछम बजेका पयरमा
गए सारा पीडा सकल मनका दूर नभमा।
१
दिएको मायाले जल अनि चिया खान मन भो
पुकारेँ हे प्यारी अलिकति यता ल्याउ तन त्यो
नियाले मैले ती नयनमा कतै देखिन छल
हराए है आफै हरपल डुबे मस्त छु म त
२
सजाएका राम्रा नयन अति बान्की कति कति
लगाएका राता छमछम चुरा छन् अलिकति
पढेकी लेखेकी सुपठित र ज्ञानी अनि सुखी
भनेको जस्तो भो अति छु सुखमा छैन म दुखी।
३
मिठो बोलीचाली छ अति हसिलो शान्तपनले
कतै केही भन्ने मन पनि भए शान्त मनले
भनेकी हुन्छिन् ती अलिकति लजाई वर सरी
कहाँ को को होला अति असल ज्ञानी वरिपरि।
४
कैलाली
आँसुको मुस्लो
खेमराज शर्मा
छन्द:झ्याउरे
विश्राम:पाँच र दस अक्षरमा
देशका आशा दिलका खासा आँखाका पानीको
बज्रन पुग्यो अशुभ खबर पश्चिमतिरको
कलिला फूल अस्ताउन पुग्दा पराई माटोमा
देशकै आँसु बगेको देख्छु स्वदेशी पाटोमा ।
१
धैर्यको बाँध भत्कनुहुन्न सहनै पर्ने छ
प्रत्येक दिल आशाको हावा बहनै पर्ने छ
सृष्टिको फूल च्यातेर किन बेकाम फालिन्छ?
श्रमको रूख छरेर विष किन पो ढालिन्छ?
२
पसिना माथि असिना किन दुष्टले बर्षायो ?
श्रमको रूख ढालेर जीवन बर्बाद गरायो
देशमा लुट्छ विदेश भुट्छ मुखमा हाल्नु के ?
फाटेको छानो भत्केको गारो कसरी टाल्नु हे !
३
दुष्ट हो अब धर्तीका फूल च्यातेर नफाल
संसार जल्ने जीवन ढल्ने गोला ती नफाल
बाँच्न दे अब नाँच्न दे अब गरेर खान दे
धर्तीको जुनै भागमा पनि खुसीले जान दे ।
४
रोल्पा
यसलाई जीवित राख्नकोलागि तपाइँको
आर्थिक सहयोग महत्वपूर्ण हुन्छ ।