आउ भानु आउ
म मेरा काव्यार्चनाले
तिमीलाई अभिनन्दन गर्न चाहन्छु ।
एकपल्ट मेरो अगाडि आउ
पोतिदेउ ममा शारदीय किरण
तिम्रै आलोक तापेर
लेख्न सकूँ म कविताका हरफहरू ।
तिमीलाई म अभिनन्दन गर्न चाहन्छु
तिमीलाई गुरू मानेर लेख्न सकूँ
समयको खण्डकाव्य,
रचना गर्न सकूँ म
सत्कर्मको महाकाव्य ।
भानु, तिमीले सिकाउ मलाई
कविताले समाज परिवर्तनको महत्त्व,
भर्न लगाउ कवितामा चेतनाको
विगुलमय सङ्गीत
जुन कविता पढेर बिर्सन सकून्
मानिसले मनका पीडाहरू ।
घाँसीका कुराले तिमीले कलम समायौ
तिमीसित सिकेका कविताले म
खन्न सकूँ काव्यको कुवा
कविताले उमार्न सकूँ
इलमका मुनाहरू
सजाउन सकूँ म आफ्नो माटो ।
तिमीले पाहुना लाग्दा सत्कार पाएनौ
र कविता कोर्यौ
गजाधर सोतेकी बुढीलाई सिकायौ संस्कार
त्यसरी नै म कविताबाट
सिकाउन चाहन्छु नैतिकता
कुलबधुहरूलाई मदिराको बोतलमा लठ्ठिन हैन
मीठो मोहीको गिलास
कसरी समाउने भन्ने सिकाउन चाहन्छु
र, चखाउन चाहान्छु सबैमा काव्यको अमृत ।
तिमीले सिकाएको कविताबाट म
घर, परिवार र समाज सुधार्न चाहन्छु
आउ भानु एकपल्ट मेरो अगाडि
म तिमीसित कविताको कला सिक्न चाहन्छु
तिमीलाई गुरु मानेर
अभिनन्दन गर्न चाहन्छु ।
आउ भानु विलम्ब नगर
तिमीसित कविता लेख्न र
वाचन गर्न सिक्न चाहन्छु
तिमीलाई आफ्नै अगाडि राखेर
पाठ गर्न चाहन्छु रामायण
स्वर हालेर गाउन चाहन्छु प्रश्नोत्तरी
प्रत्येक बिहान अर्घ चढाएर
म तिमीलाई अभिनन्दन गर्न चाहन्छु ।
यसलाई जीवित राख्नकोलागि तपाइँको
आर्थिक सहयोग महत्वपूर्ण हुन्छ ।