रामेश्वर मिश्रण श्रेष्ठ

गह्रुँगो जीवन पनि के जीवन ?
जीवन त हलुँगो हुनु पर्छ
चलिरहेको बतासजस्तो …

अँध्यारो जीवन पनि के जीवन ?
जीवन त उज्यालो हुनु पर्छ
बलिरहेको आगो जस्तो …

रोकिएको जीवन पनि के जीवन ?
जीवन त गतिशील हुनु पर्छ
बगिरहेको नदी जस्तो …

अहंकारले भरिएको जीवन पनि के जीवन ?
जीवन त कृतज्ञताले मलिलो हुनु पर्छ
सहनशील माटोजस्तो …

संकुचित जीवन पनि के जीवन ?
जीवन त फैलिनु पर्छ
सर्वव्यापी आकाश जस्तो …

साँच्चै,
हावा, पानी, आगो, पृथ्वी, आकाश हुन नसके
व्यर्थ रहेछ जीवन …

अझ भनूँ भने जीवनमा
अनायास एउटा मृतवत् समाधिको भाव पनि हुनुपर्छ
मुक्त, स्वतन्त्रताको आभास
शान्त, शून्यताको रस …

जीवन त हुनु पर्ने रहेछ—
भएर पनि नभएजस्तो …
रहेर पनि नरहेजस्तो …
भरिएर पनि खालीजस्तो …
बुझेर पनि नबुझेजस्तो …
पञ्चतत्त्वजस्तो …

कवि परिचय
रामेश्वर मिश्रण श्रेष्ठ (वि. सं. २०२९) नेपालभाषाका उदीयमान कवि हुन् । नेपालभाषामै स्नातकोत्तर गरेका उनी विभिन्न कविता प्रतियोगितामा पुरस्कृत भइसकेका छन् । प्रस्तुत कविताले ने. सं. ११४२ मा आयोजित ६१ औं विराट नेपालभाषा साहित्य सम्मेलन, भक्तपुरमा प्रथम पुरस्कार प्राप्त गरेको थियो । नेपालभाषामा उनले सम्पादन गरेको पुस्तक ‘मूति’ (सारतत्त्व) प्रकाशित छ ।

अनुवादकः आर. मानन्धर

मूल नेपालभाषामा

पंचतत्व जीवन

रामेश्वर मिश्रण श्रेष्ठ

झ्यातुसेच्वंगु जीवन
छु जीवन ?
खः जीवन याउँसे च्वनेमाः
ब्वयाच्वंगु फय्थें …

खिउँसेच्वंगु जीवन
छु जीवन ?
खः जीवन जः जुइमाः
च्यानाच्वंगु मिथें …

दिनाच्वंगु जीवन
छु जीवन ?
खः जीवन गतिशील जुइमाः
न्ह्यानाच्वंगु खुसिया लःथें …

अहंकारं जाःगु जीवन
छु जीवन?
खः जीवन कृतज्ञतां जायेमाः …
सकतां सहः यानाच्वंगु पृथ्वीथें …

संकोचगु जीवन
छु जीवन ?
खः जीवन तस्ब्यायेमाः
सर्वव्यापी आकाशथें …

धात्थें,
फय्, मि, लः, पृथ्वी, आकाश
जुइमफुसा व्यर्थ खनिं जीवन
अझ ला झी जीवनय्
मचाय्क छगू
मृतवत समाधिया भाव दयेमाः
मुक्त, स्वतन्त्रताया आभास दयेमाः
शान्त, शुन्यताया रस दयेमाः
जीवन ला जुइमाःगु थथेहे खनिं
दयाः नं छुं मदुथें …
खयाः नं छुं मखुथें …
जायाः नं प्वंगुथें …
चायाः नं छुं मथूथें …
फय्, मि, लः, पृथ्वी, आकाशथें