चुरोटको धुवाँझैँ उडाउन मन छ
तिम्रा यादहरू
उड्ने भए रमाउने थिए आज यी मन
आफैँसँग

मेरो खुशी तिमीसँग गाँसिएका थिए
तिम्रो खुशी कसैसँग बाँधिएका थिए
यसैमा त रैछ कसैको रोदन
कसैको मुस्कान

आजकाल जँड्याहाझैँ होश गुमाएको छु
गन्तव्य नै भुलेझैँ अलमलिएको छु
त्यसैले त
अचेल अपरिचित ठाउँमा पुगी
हराएको छु

भित्रभित्रै सिध्दिँदै छु
आफ्नै मनभित्र शब्द, भाव केलाई
मारिरहेछु
हत्यारामै हुँ सजाय के छ ?
अझै भोग्न तयार छु म

चुरोट सल्किरहेछ धुवाँ उडिरहेछ
त्यसरी नै
मेरो शरीर बलिरहनेछ
अनि आकाशमा धुँवा उडिरहने छ ।

भक्तपुर