बत्तिसपुतली भएर मेरा पैतालाहरू पर्यायात्रा गर्दैगर्दा
यी आँखाले देखे
साँगुरो सडक पेटीमा लहरै उभ्भिएका मान्छेजस्तै विरुवाहरू
र यो मनलाई लाग्यो तिनीहरू
-तिर्खाएका सडक बालबालिका जस्तै
-पशुपतिमा माग्न बसेका भोका माग्नेहरू जस्तै
-खुट्टा भाँच्चिएर उभ्भिन प्रयासरत बिरामीहरू जस्तै

अनि यो हातलाई लाग्यो
-एकएक बोतल पानीले सिंचन गराइदिऊँ
-एकएक बोरा मल पकाएर भोजन गराइदिऊँ
-र एकएक थाङ्ग्राको सहाराले ठड्याइदिऊँ
ताकि तिनीहरू जिउन सकून् हरित मानव भएर
र गाउन सकून् अक्सिजनका गीत !