काव्यपोस्ट

मेरो मायाको सुगन्ध मेरो मायाको सुगन्ध वसन्तको फूल जस्तै चारैतिर उठिरहेको छ पुराना धुनहरु…

डा. अनु शर्मा कौलः डा. अनु शर्मा कौल  पंजाबस्थित लुधियानाकी कवयित्री हुन्। हिन्दी भाषाकी अध्यापिकाको रूपमा…

यति सम्म प्रीति गरी गरी न यता भयें न उता भयें नत मन् लियें नत दीदियें न यता भयें न उता भयें । नत होस् वासकि…

कविताः आगो हो त्यसको अन्त्य त साधारण हुनै सक्दैन आगो हो त्यसको अन्त्य त साधारण हुनै सक्दैन कविता…

आज समय त धेरै टाढा पुगेछ आमा सपनाको लतले घुमाउँदा घुमाउँदै म त यै सहरको भीडमा कतै बूढो पो भएछु आमा अब त…

आँखामा हिजो प्रभात थियो डुल्दै दिनमा लर्खरियो -कतै तेजको क्याबात आयो -कतै बर्बादको आघात पायो साँझ कुप्रिदै…

तिमी निसास्सीएर सिकार खोसिएको बाघले झैँ झम्टन्छौ आफ्ना क्रुर पन्जाले मलाई चिथोर्छौ मेरो मुलायम छाती गिद्धले…

एक कुम्लो सम्झना एक थुन्से चहाना एक मानो आसा अनि प्रेमको अस्तु घिसार्दै पुगेँ उनको बस्ती अपसोच !…

हरक्षण म खोजिरहेछु तिमीलाई पर्खिरहेछु सवालै सवाल मनभरि आँखाभरि त्यसैले प्रतीक्षा गरिरहेछु सोध्नु छ…

केटा: लाइहाल लाइहाल मनमै माया भए खुरुक्कै लाइहाल सुटुक्कै आइहाल यो ज्यानको माया भए सुटुक्कै आइहाल..। केटी :…

१ एकदिन यसरी नै मानसले दुई कलिला खुट्टा टेकेर भुईँमा उभिनु सिकेको हो र त्यही दिन हो उस्ले पहिलोचोटी आकाश…

विचारको पोको फाल्यौ पर कतै खोलातिर विदेशको चारो हाल्यौ कुम्ल्याएर झोलातिर सत्ता भत्ता पाएपछि फेर्नु कर्म हैन…

देख्दा दुरुस्तै मान्छे जस्तै देखिने म एक रोबोट हुँ जो मान्छे बन्न संघर्ष गरिरहेको छु हरेक बिहानै म…

उत्थान गरेँ आफ्नो उठान सुरु भयो मैदान खाली छ मेरो उडान सुरु भयो आधि थिएँ आँधी भएँ आज आदि गरेँ हिँडे म…

दुई ओटा बाटाहरु पहेँलो काठ भएर गुज्रन्छ्न् मलाई माफ गर्नुस् मैले दुवैमा यात्रा गर्न सकिनँ र एक पथिक बनेर म…

हिजो जस्तो आज छैन म अस्तिको जस्तो खै कसरी हुनसक्छु ? जन्मेदेखि यता उमेरको अङ्क फेरिएजस्तै जीवनको रङ…

मलाई निश्चित समयका लागि अस्थायी रुपमा खेल खेल्न पठाइएको हो म खेल्ने छु अन्तिम श्वास रहदा सम्म एउटा…

सधैँभरी घरीघरी झगडा गरेर मिल्नु भन्दा आऊ हामी मिलेरै झगडा गरौं हुन्छ के हुन्छ आऊ लछार्-पछार् पार मलाई…

चढ्यो दुई चार पाइला चलायो छत्लङ्ग चेन फुस्कन्छ टुक्रु्क्क बस्यो बडो मुस्किलले चेन कस्यो फेरि दुईचार पाइला…

१) दुनियाँमा हरचीज एक्लै जान्नु पर्ने के छ ! तिमीले भनेको सबैले मान्नु पर्ने के छ ! बर्बराई नै रहन्छौ…

सपना देख्न कसैले छेक्दैन कसैले रोक्दैन रहरका रहरलाग्दा सपना बुन्न म बाँच्नु पर्छ यही समाजमा जहाँ प्रतिपल…

छन्द: तोटक उछिनेर अगाडि गयो मनुवा पथमा पद सुस्त छ मानवता । कति दूर पुगी उसको तुजुक बहकिन्छ भई सब दुर्घटित…

काला पहाड आएदेखि खोई कुन उमेरमा आएको हुँ पत्तै छैन कुन ऋतुमा झरेको हुँ होसै छैन तर मनै कालो भएको छ…

पतकरहरूलाई नहेरी अहंमले हो कि के ले हो बूढो रूख आकाशलाई हेरिरहेको छ कति सुके होलान् कति कुहिए होलान्…