माधव मूल

नदी आँखाअगाडि
आँखा आँखाको बीचबाट
बहिदिन्छ ।

को–को आउँदैछन्
क–कसले हेर्दैछन्
केही वास्ता हुँदैन उसलाई
बरु, आफ्नो बाटो हिँडिरहन्छ
आफ्नै धुनमा, अनन्त यात्रामा ।

नदी कथा होइन
बरु यथार्थ हो
नदी, हाम्रो आँखाबाट मात्र बहने होइन
जमीनभित्र पनि म्वाइँ खाँदै बहिरहेको हुन्छ ।

नदी जो सर्वदा कसैको होइन,
कहिल्यै आफ्नो कामको
झ्याली पिटेर हिँड्दैन ।

उसको शरीरबाट निस्किरहेको आवाजमा
कसैलाई संगीत गुञ्जेको वा घन्केको सुनाइदेओस्,
ऊ रोकेर कसैको कुरा सुनिरहँदैन पनि ।

अनुवादः आर. मानन्धर

कवि परिचय
अन्त्यन्तै अन्तमुर्खी स्वभावका र शान्त व्यक्तित्वका धनी कवि माधव मूल (ने. सं. १०७४ – ११३५) स्वतन्त्र आध्यात्मिक दर्शन/चिन्तनलाई केन्द्र विन्दुमा राखेर कविता कोर्ने गर्दछन् । नेपालभाषामा उनका दुई कविता–सङ्ग्रह प्रकाशित छन् । त्यस्तै उनका कविता–सङ्ग्रहहरू नेपालीमा ‘भर्खरको कविता’ (ने. सं. ११३५) छ भने अंग्रेजीमा Today’s Poem (ई. २२०५) क्यानाडाको प्रकाशनगृहबाट प्रकाशित भएको छ । Today’s Poem का लागि उनी अन्तर्राष्ट्रिय पुरस्कारहरूबाट पनि सम्मानित भएका थिए ।

मूल कविता नेपालभाषामाः

खुसि, खुसि जुयाः न्ह्याइ

माधव मूल

माधव मूल

खुसि मिखा न्ह्यःने
मिखा मिखाया दथुइ
न्ह्यानाबिइ ।
सु सु वयाच्वन
सुनां स्वयाच्वन
थुकिया नं चिउताः काइमखु
बरु, थःगु लँय् वनां तुं च्वनी
थःगु हे धुनय् अनन्त यात्राय्
खुसि बाखं मखु,
बरु यथार्थ खः
खुसि, झीगु मिखां जक न्ह्याइगु मखु
बँग्वाराया दुने तकं चुप्पा नयाः न्ह्यानाच्वनी
सुयाम्हं मखुम्ह खुसि, सदां नं
वं नाय्खिं च्वयेका जुइमखु, थःगु ज्या
सुं वयाः वयागु म्हं पिदंगु सलय्
संगीत पिज्वःगु वा थ्वःगु तायेके ब्यु,
वं दिनाः सुयागुं खँ न्यनाच्वनी नं मखु ।

उल्लिखित कविता ‘जि दुने – मदुम्ह जि’ (ने. सं. ११३८) बाट लिइएको हो ।