आँखाले हेर्नु र आँखा खुल्नु भिन्नै  रहेछ|
सधैं हेरिएका   कुरा, वर पर का कुरा
देखिएका हुँदा रहेनछन|

आधी बाटो मा आँखा खुल्दा पो चेत आयो
बाटो पुरै गलत हिडिएछ,
हिडिसकेको बाटो फेरी हिंड्न नमिल्ने   ||

बिना अर्थ उचाइ को पछि  लागिएछ
जीवन त गहिराइमा हुदो रहेछ,
पहाड हरु ले झुक्काउने रहेछन
हो  भ्रमका पहाड हरुले
आफ्नो पहाड त आँफै भित्र पो हुदो रहेछ||
—- 
बिरौटा १७ पोखरा