यो साँझको बेला आज फेरि
मैले नबोलाइकन तिम्रो याद
ढकढक ढोका ढकढकाएर
सुटुक्क छिर्यो मेरो कोठाभित्र

बिम्बमा उस्तै थियौ तिमी
डाँफे चरी झैँ नौरंगी कुर्तामा
कालो लामो रेशमी कपालमा
मृगको झैँ सुन्दर आँखामा
टिकी झैं कोठी दाहिने गालामा
दुरुस्त देखें, सबै उस्तै
जस्तो देखेथें तिमीलाई
हाम्रो अन्तिम भेटमा

समय पानी भएर खोलामा
कति बगिसक्यो कति
घाम ढल्किसक्यो पश्चिममा
क्षितिज धमिलिइसक्यो आँखामा
तर
तिम्रो यादले मसित कुनै उमेर बोकेन
तिम्रो यादले मसित कुनै नवीकरण मागेन

खबर नपठाउनू
तिम्रो याद जहिले आए पनि हुन्छ
कोठामा मलाई देखेनौ भने
एकछिन कुरे हुन्छ
तिम्रो जन्मदिन नपर्खनु
मेरो जन्मदिन पनि नकुर्नु
तिम्रो याद क्यालेन्डर नहेरी आए हुन्छ

यो साँझको बेला आज फेरि
मैले नबोलाई तिम्रो याद
ढोका ढक्ढकाएर
सुटुक्क छिर्यो मेरो कोठाभित्र ।

बेलायत